Parvati Hint Mitolojisi

Parvati Hint Mitolojisi

Hint Mitolojisi’nde Parvati, güzellik, bereket ve doğurganlık tanrıçasıdır. Eşi Shiva ile birlikte Hinduizm’in en önemli tanrılarından biri olarak kabul edilir. Parvati’nin mitolojik hikayelerinde, güçlü ve bağımsız bir kadın olarak tasvir edilir.

Özellikle, Shiva’nın eşi olmadan önce, tapınağa kapanarak kendini eğitmiş ve güçlenmiştir. Parvati ayrıca, savaşçı bir tanrıça olarak da bilinir. Savaşın ve zaferin sembolü olan kutsal bir gözü vardır. Hint Mitolojisi’nde Parvati, doğurganlık ve bereketin yanı sıra, güçlü bir kadın figürü olarak da önemlidir.

Parvati, Shakti’nin vücut bulmuş halidir . Shaivism’de , Shiva’nın yaratıcı enerjisi ve gücüdür ve tüm varlıkları birbirine bağlayan bir bağın nedeni ve onların ruhsal salıverilmesinin bir aracıdır. Ayrıca Kamarupa (kişinin arzularının vücut bulmuş hali) ve Kameshvari (kişinin arzularının hanımı) olarak bilinir. Kendisine ve Shiva’ya adanan Hindu tapınaklarında, sembolik olarak argha olarak temsil edilir . 

Antik Hint krallığında yaygın olarak bulunur ve heykelleri ve ikonografisi, Güney Asya ve Asya Güneydoğu’nun her yerindeki Hindu tapınaklarında bulunur .

Etimoloji ve terminoloji

Parvata ( पर्वत ), “dağ” için Sanskritçe sözcüklerden biridir ; kral Himavan’ın adı “Parvati” (Himavat, Parvat olarak da bilinir) kızı ve anne Mena’dan alır . 

Kral Parvat, dağların efendisi ve Himalayaların kişileştirilmesi olarak kabul verilir ; Parvati, “dağın kızı” anlamına gelir. Hindistan Birliği Bölgesi Jammu ve Keşmir’deki Udhampur , Mantalai Aparneshar Tapınağı, Parvati’nin doğum yeri ve Shiv-Parvati Vivah’ın yeri olarak kabul edilir.

Parvati, Hindu edebiyatında birçok isimle bilinir. Onu dağlarla ilişkilendiren diğer isimler Shailaja (Dağların Kızı), Adrija veya Nagajaa veya Shailaputri (Dağların Kızı), Haimavathi ( Himavan’ın Kızı ), Devi Maheshwari ve Girija veya Girirajaputri’dir (Kralın kızı) dağlar).

Şakalar, Parvati’yi Lalita Tripurasundari’nin bir enkarnasyonu olarak görüyor . Parvati’nin en ünlü lakaplarından ikisi Uma ve Aparna’dır. Uma adı daha önceki metinlerde sati (Shiva’nın Parvati olarak yeniden doğan ilk karısı) için kullanılır , ama Ramayana’da Parvati ile eşanlamlı olarak kullanılır. 

Harivamsa’da Parvati’ye Aparna (“Yiyecek almayan”) denir ve ardından annesi tarafından u mā (“ah, yapma”) diyerek şiddetli kemer sıkma uygulamalarından cadırılan Uma olarak anılır. Ambika (“sevgili anne”), Shakti olarak da anılır.(‘güç’), Mataji (‘saygıdeğer anne’), Maheshwari (‘büyük tanrıça’), Durga (yenilmez), Bhairavi (‘vahşi’), Bhavani (‘doğurganlık ve doğum’), Shivaradni (‘Shiva’nın Kraliçesi’) ), Urvi veya Renu ve daha yüzlercesi. 

Parvati aynı zamanda aşk ve bağlılık tanrıçası veya Kamakshi’dir ; doğurganlık, bolluk ve yiyecek/beslenme tanrıçası veya Annapurna . O aynı zamanda acımasız Mahakali’dir .kılıç kullanan, kopmuş kafalardan oluşan bir çelenk takan ve adanmışlarını koruyan ve dünyayı ve varlıklarını rahatsız eden tüm kötülükleri yok eden.

Parvati’nin altın olan Gauri ve karanlık olan Kali veya Shyama olarak ele alınması, sakin ve sakin bir eş Parvati’nin Gauri olarak anılması ve kötülüğü yok eden bir tanrıça olarak Kali olmasıdır. Gauri’nin bölgesel hikayeleri, Gauri’nin adı ve ten rengi için alternatif bir köken önermektedir. Hindistan’ın bazı bölgelerinde Gauri’nin ten rengi, olgun mısır/hasat ve doğurganlık tanrıçası olmasının onuruna altın veya sarıdır.

Tarih

Parvati kavramı, Vedik edebiyat açıkça geçmez . Bunun yerine Ambika, Rudrani ve diğerleri Rigveda’da bulunur . MÖ 1. binyılın ortalarına tarihlenen Kena Upanishad’ın 3.12. ayeti, Parvati’nin çok yaygın bir alternatif adı olan Uma-Haimavati adlı bir tanrıça içerir. 

Sayana’nın Anuvaka’daki yorumu , Parvati’yi Kena Upanishad’da tanımlıyor ve onun Upanishad’daki Uma ve Ambika ile aynı olduğunu öne sürüyor ve bu nedenle Parvati’nin ilahi bilginin ve dünyanın anasının bir düzenlemesi olduğuna atıfta bulunuyor. Yüce Brahman’ın shakti’si veya temel gücü olarak görünür.. Başlıca rolü , Brahman’ın bilgisini, bir grup iblisleri son yenilgileriyle övünen Agni , Vayu ve Varuna’nın Vedik Trideva’sına ifşa eden bir arabulucu olmaktır. 

Ancak Kinsley şunları belirtiyor: “[..] Śiva ve Pārvatī’yi öven sonraki metinler, bölümü hiç şüphe bırakmayacak şekilde yeniden anlatsa da, onu daha sonraki tanrıça Satī-Pārvatī ile özdeşleştirmek varsayımdan biraz daha fazlasıdır. Śiva’nın eşiydi..” [EN SON orijinal].

Sati-Parvati, hem Ramayana hem de Mahabharata’nın Parvati’yi Shiva’nın karısı olarak sunması nedeniyle destansı dönemde (MÖ 400 – MS 400) ortaya çıkar . Ancak, Sati-Parvati ve Shiva’nın hikayeleri Kalidasa ( 5-6 . Kinsley, Parvati’nin dağlarda yaşayan Aryan olmayan tanrıçaların efsanelerinden çıkmış olabileceğini ekler . Uma kelimesi daha önceki Upanisad’larda yer alırken, Hopkins , Pārvatī adının bilinen en eski açık kullanımının geç Hamsa Upanishad’da gerçekleştiğini not eder .

Weber, tıpkı Shiva’nın çeşitli vedik tanrılar rudra ve Agni’nin bir kombinasyonu olduğu gibi, Purana’nın metnindeki Parvati’nin de Rudra’nın eşlerinin bir kombinasyonu olduğunu öne sürüyor. Başka bir deyişle, Parvati’nin sembolizmi, efsaneleri ve özellikleri, bir yönde Uma, Haimavati, Ambika ve diğer yönde daha vahşi, yıkıcı Kali, Gauri, Nirriti’yi birleştirerek geliştirilmiş . 

Tate, Parvati’nin Vedik tanrıçalar aditi ve Nirriti’nin bir karışımı olduğunu ve kendisi de bir dağ tanrıçası olduğu için sonraki geleneklerde Durga ve Kali gibi diğer dağ tanrıçalarıyla ilişkilendirildiğini öne sürer.

İkonografi ve sembolizm

Devi Shakti’nin nazik yönü olan Parvati, genellikle adil, güzel ve yardımsever olarak temsil edilir. Tipik olarak kırmızı bir elbise ) giyer ve bir saç bandına sahip olabilir. Shiva ile birlikte tasvir edildiğinde genellikle iki kollu görünür, ancak tek başına olduğunda dört kollu olarak tasvir edilebilir. Bu eller bir trident, ayna, tespih, çan, tabak, üvendire, şeker kamışı sapı veya çiçekleri (nilüfer gibi) tutabilir. Öndeki kollarından biri Abhaya mudra’da (‘korkma’ için el hareketi) olabilir , çocuklarından biri, tipik olarak Ganeşa, dizinin üzerinde, küçük oğlu Skanda ise saatinde onun yanında oynuyor olabilir. 

Antik tapınaklarda, Parvati’nin heykeli genellikle bir buzağı veya ineğin yanında tasvir edilir. Bronz, heykelinin ana metali olurken, ikinci en yaygın malzeme taştır.

Parvati ve Shiva genellikle kısaca bir yoni ve bir dil ile sembolize edilir . Antik edebiyatta yoni , rahim ve gebelik yeri anlamına gelir , yoni-linga metaforu menşei, kaynağı veya yenileyici gücü temsil eder . Güney Asya ve Güneydoğu Asya’daki Shaivite Hindu tapınaklarında bulunan linga-yoni simgesi yaygındır. Genellikle Shivalinga olarak adlandırılır , neredeyse her zaman hem linga hem de yoni içerir. 

Simge, tüm yaşamın yeniden canlandırılması ve yenilenmesinde dişil ve eril enerjilerin karşılıklı bağımlılığını ve birliğini temsil eder. Bazı tasvirlerde Parvati ve Shiva, çeşitli cinsel birleşme biçimlerinde gösterilir.

Bazı ikonografide, Parvati’nin elleri birçok mudrayı (sembolik el hareketleri) sembolik olarak ifade edebilir. Örneğin, büyülenmeyi ve büyülenmeyi temsil eden Kataka, doğa ve yakalanması zor olan antilopu temsil eden Hirana, sol eldeki Tarjani – tehdit hareketini ve Chandrakal – bir zeka sembolü olan ayı temsil eder. Kataka, adanana daha yakın olan eller tarafından ifade edilir; Sol elle Tarjani mudra, ancak adanandan uzak.

Parvati iki elle tasvir edilmişse, Kataka mudra – Katyavalambita veya Katisamsthita hasta olarak da adlandırılır – yaygındır ve Parvati’nin ikonografisinde Abhaya (korkusuzluk, korkma) ve Varada (hayırseverlik) temsil edilir. Parvati’nin Abhaya mudradaki sağ eli “kimseden veya hiçbir şeyden korkma”yı, Varada mudrası ise “dilekleri gerçekleştirmeyi” simgeler. Hint dansında Parvatimudra , ilahi anneyi simgeleyen ona adanmıştır. 

Bu ortak bir el hareketidir ve Abhinaya Darpana’da açıklanan en önemli tanrıları ifade eden on altı Deva Hastas’tan biridir . Eller annelik hareketini taklit eder ve bir dansa dahil edildiğinde, dansçı sembolik olarak Parvati’yi ifade eder. Alternatif olarak, dansçının iki eli de Ardhachandra mudra’daysa, Parvati’nin alternatif bir yönünü sembolize eder.

Parvati bazen, özellikle tanrıça Gauri olarak, onu olgunlaşmış hasatların tanrıçası olarak simgeleyen altın veya sarı ten rengiyle gösterilir.

Bazı tezahürlerde, özellikle Kali gibi Shakti’nin kızgın, vahşi yönleri olarak, sekiz veya on kolu vardır ve bir kaplanın veya aslanın üzerinde ata biner, kopmuş kafalardan oluşan bir çelenk ve bedensiz ellerden oluşan bir etek giyer. Kamakshi veya Meenakshi gibi hayırsever tezahürlerde, sağ omzunun yanında neşeli aşk konuşmasını, tohumları ve doğurganlığı simgeleyen bir papağan oturur. 

Aşk tanrıçası Kamakshi ve sevdayı tetiklemek için oklar atan aşk tanrısı arzu tanrısı Kama olarak Parvati’nin formuna sahip bir papağan bulunur . Shiva’nın yarısı olduğu için bazen Parvati’nin başının yanına, özellikle Kamakshi simgelerine bir hilal dahildir. Güney Hindistan efsanelerinde, papağanla olan ilişkisi, kocasıyla bir iddiayı kazandığında ve zafer ödemesi olarak peştamalını istediğinde başladı; Shiva sözünü tutar ama önce onu bir papağana dönüştürür. Uçar ve güney Hindistan’ın sıradağlarına sığınır ve Meenakshi (Minakshi olarak da yazılır) olarak görünür.

Parvati birçok rolde, ruh halinde, lakapta ve veçhede ifade edilir. Hindu mitolojisinde, Shiva’nın gücü olan evrenin aktif bir temsilcisidir. Besleyici ve yardımsever yönlerin yanı sıra yıkıcı ve vahşi yönleriyle ifade edilir. Teşvikin, aklın, özgürlüğün ve gücün yanı sıra direnişin, gücün, eylemin ve cezalandırıcı adaletin sesidir. Bu paradoks , onun evrensel anne rolünde Pratima’ya (gerçekliğe) yeniden hizalanma ve koşulların ihtiyaçlarına uyum sağlama isteğini sembolize eder . Korumak için kötülüğü tespit edip yok eder (Mahakali), ayrıca beslemek için yiyecek ve bolluk yaratır (Annapurna).

Bir insan olarak doğmaktan, (bir münzevi olmayı tercih eden) Shiva ile evlenme konusunda kararlılık ve azim göstermekten, büyük bir çabayla onun gerçek gücünü ve potansiyelini gerçekleştirmeye, kendi içindeki Adisakti’yi uyandırmaya ve Trimurti ve tarafından saygı duyulan bir tanrıça olmaya kadar . Parvati, tüm evrenin geri kalanında, bir kişiye insani güçlerini ve kusurlarını kucaklaması ve onları en yüksek potansiyellerine ulaşmak için kullanması, hayatı başı dik bir şekilde yaşaması için ilham verir.

Tezahürler

Birkaç Hindu hikayesi, Shakti ve ilgili formlar gibi vahşi, şiddetli yön gibi Parvati’nin alternatif yönlerini sunar. Shakti saf enerjidir, evcilleştirilmemiştir, kontrolsüzdür ve kaotiktir. Öfkesi koyu renkli, kana susamış, karışık saçlı, ağzı açık ve dili sarkık bir Tanrıça’ya dönüşür. Bu eğitimi genellikle korkunç Mahakali (zaman) olarak tanımlanır . ​​Linga Purana’da Parvati , Shiva’nın isteği üzerine bir asurayı yok etmek için Kali’ye başkalaşım geçirir.(şeytan) Daruk. İblisi yok ettikten sonra bile Kali’nin gazabı kontrol edilemedi. Kali’nin öfkesini azaltmak için Shiva ağlayan bir bebek olarak göründü. Bebeğin çığlıkları, Parvati olarak iyi huylu formuna dönen Kali’nin annelik içgüdüsünü uyandırır. Lord Shiva, bu bebek formunda Kshethra Balaka’dır (gelecekte Rudra Savarni Manu olacak).

Skanda Purana’da Parvati , bir savaşçı-tanrıça kılığına girer ve bufalo kılığına giren Durg adlı bir iblisi yener. Bu yönüyle Durga adıyla tanınır . Parvati , günümüz Hinduizminde tıpkı Kali, Durga, Kamakshi , Meenakshi , Gauri ve diğerleri gibi Sakti’nin başka bir yönü olarak görülse de, bu “biçimlerin” veya yönlerin çoğu bölgesel efsanelerden ve geleneklerden ve ayrımlardan kaynaklanmıştır. Parvati’den uygundur.

Şaktizm ve Şivizm geleneklerine göre ve ayrıca Devi Bhagavata Purana’da Parvati, diğer tüm tanrıçaların soysal atasıdır. Birçok biçim ve adla bir olarak ibadet edilir. Formu veya enkarnasyonu, ruh haline bağlıdır.

• Durga , Devi’nin iblislerle savaşan bir şeklidir ve bazı metinler, Parvati’nin iblis Durgamasur’u öldürmek için Durga şeklini aldığını öne sürer. Durga, Navadurga adı verilen dokuz biçimde ibadet edilir . Dokuz yönün her biri, Parvati’nin hayatındaki bir noktayı tasvir ediyor. Durga olarak , Shakta geleneklerinde Mahishasura , Shumbha ve Nishumbha iblislerinin katili olarak da tapılır . Bengal eyaletlerinde Ashtabhuja Durga ve Telugu eyaletlerinde Kanakadurga olarak ibadet edilir.
• Shakambari veya Satakshi, Parvati’nin Durgamasura’yı yenmek için varsaydığı formlardan ikisidir. İlki sebze ve organik gıda tanrıçasıyken, ikincisinin büyük bir kuraklık sırasında yeryüzünün su kütlelerini gözyaşlarıyla doldurduğu söylenir.
• Kali , zaman ve değişim tanrıçası olarak Parvati’nin en vahşi ve gerçek biçimidir, ham güç ve cesareti ve nihai çözülmeyi temsil eder. Kali’ye güneyde Bhadrakali ve kuzeyde Dakşina Kali olarak tapılır . Hindistan’ın her yerinde mahakali olarak ibadet ediliyor . Tridevi’nin bir üyesi ve aynı zamanda kaynağıdır . O , tüm ilkel enerjilerin atası olduğu için Parabrahman’ın dişil yönüdür . Adisakti’nin aktif formudur . tamas’ı temsil ediyorguna ve o üç Guna’nın ötesindedir, çünkü o, evrenin içinde var olmaya başladığı boşluk karanlığının maddi formudur ve sonunda her şey onun içinde çözülür. O, Trishakti’nin “Kriya Shakti”si ve diğer Shaktilerin kaynağıdır. O, var olan her yaşam formunun çekirdeğinin derinliklerinde ikamet eden Kundalini Shakti’dir.
• Devi, çeşitli büyük erkek tanrıların dişi şaktileri biçiminde saptamatrikalar olarak kendini gösterir : Brahmani , Vaişnavi , maheshwari , Indrani , varahi , Kaumari , Çamunda (veyaNarasimhi / Pratyangira ile birlikte tasvir edildiğinde Ashtamatrikas , vinayaki ek bir matrikadır. Varuni , yami ) bazen bu panteonun bir parçası olmaları da önerildi.
• Tripura Sundari , 3. Mahavidya olmasına rağmen,Kali ve Durga’dan sonra en çok tapılan Devi formudur . Adi Parashakti’nin tam bir fiziksel formu olarak kabul edilir . Lalita Sahasranama , Devi Lalitha’nın 1000 isminin bir koleksiyonudur ve Tantra’nın Sri Vidya sampradaya’sında O’na tapınmada kullanılır.
• Bala Tripurasundari , tanrıça Tripura Sundari’nin çocuk formu , çocukların oyunbaz ve masum doğasını ve bitmeyen potansiyellerini temsil ediyor.
• Devi Bhagavata Purana’ya göre Bhramari Devi , Parvati’nin iblis Arunasura’yı öldürdüğünü varsaydığı altı ayaklı arı enkarnasyonudur.
• Nanda Devi/Ekanamsha/Yogamaya, çoban Nanda ve Yashoda’nın kızıdır. Kardeşi Krishna’yı Kamsa’dan korumak için Dvapara yuga’da kızları olarak doğdu . Ayrıca Vindhyavasini olarak tapılır.
• Bazen Chandika olarak anılan Kaushiki , Parvati’nin bir tezahürüdür; beyaz renkli, sekiz kolu var ve bir aslana biniyor, ünlü Devi Suktam ve Narayani Stuti ile ona tapılıyor. En önemli Shakta metni olarak kabul edilen Devi Mahatmyam’ın ana tanrısıdır . Her Navaratri’nin onuruna özel olarak veya büyük toplantılarda okunur.
• 52 Şakti Peethas, tüm tanrıçaların tanrıça Parvati’nin uzantıları olduğunu öne sürer. Peethaların her biri, Tanrıça Sati’nin vücudunun bir parçası yeryüzüne düştüğünde oluşmuştur. Parvati’nin önceki enkarnasyonu olan Sati, Ondan ayrı değildir.
• raktadantika , Devi Parvati’nin korkunç enkarnasyonu. Vaiprachitta adlı iblisi öldürmek için enkarne oldu.
• Bhimaa, Devi Parvati’nin bir başka korkunç enkarnasyonu. İblisleri yok etmek ve Rishileri Himalaya Dağı’nda kurtarmak için enkarne oldu.
• Chanda ve Prachanda’yı yok etmek için enkarne olan tanrıça Harasiddhi .
• Mahishasura’yı ikinci doğumunda öldüren tanrıça Ugrachanda.
• Daksha’nın yajnasını yok etmek için enkarne olduğu Kali formu Bhadrakali . Ayrıca Shankhachuda ile savaştı ve 3./son doğumunda Mashishasura’yı öldürdü.
• Meenakshi , gözleri balık şeklinde olan Tanrıça. O, Madurai Kraliçesi ve bölgenin dindar çocuksuz kraliçesi ve kralı olarak doğduğu söyleniyor. Müstakbel kocasıyla tanıştığında kaybolacağı kehanet edilen 3 göğüsle doğdu. Sonunda Shiva ile tanıştı ve Kailasa’ya Parvati olarak geri döndü.
• Kamakshi , aşk ve bağlılık tanrıçası. Yüce Tanrıça Tripura Sundari’ye karşı kayıtsızdır.
• Sevgilisini bekleyen Tanrıça Vishalakshi . Tapınağı, göz kapaklarının her zaman açık olduğu Varanasi’de , kocası Lord Shiva’yı bekler.
• Hindistan’ın kıyı bölgelerinde bulunan Akhilandeshwari, suyla ilişkilendirilen tanrıçadır.
• annapurna, tamamlanmış olan her şeyin ve yiyeceğin temsilidir. Parvati’nin Kailasa sakinlerine yiyeceğin değerini öğretmek için bu formu aldığı söyleniyor. Lord Vishwanatha’nın karısı olarak Kashi’de yaşıyor.
• Navadurga , Durga’nın dokuz formu: Shailaputri , brahmacharini , Chandraghanta , Kuşmanda , Skandamata , Katyayani , Kaalratri , mahagauri , Siddhidhatri .
• Dasa Mahavidya , Devi’nin on tantrik tezahürü: mahakali , Tara , Tripura Sundari , Bhuvaneshwari , Bhairavi , bagalamukhi , Dhumavati , Çinnamasta , Matangi , Kamala .
• Guhya Kali, Kali’nin en çok Mahakala Samhita’da bahsedilen formu . Devi Bhagavatha Purana’da Shakambhari’den devraldı .
• Ardhanarişvara,Şiva ve Devi’nin birleşik formu .
• Twarita , 15 Nitya’dan biri olan tanrıça.
• Bhutamata , Bhutas’ın ana tanrıçası ve Devi Parvati’nin vahşi bir formu. Bhutas’tan insanları kurtarmak için Lord Guha’dan aldı.
• Uma devi/Tripura Parvati, Bhuvaneshvari’ye benzeyen bir tanrıça. Devaların egosunu yok edeceğini varsaydı. Dhyana Shloka’sından Devi Mahatmya’nın 13. bölümünde bahsediliyor.
• Tanrıça Ashapuri Mata , adanmışının arzusunu yerine getirir. Skanda Purana’da Lord Şiva , Tripura’yı yok etmesi için ona tapıyordu.
• Juna Deesha’da kurulan tanrıça Siddhambika. Skanda Purana’ya göre, Mula Prakiti’den çağrıldı ve Siddhas tarafından ibadet edildi.
• Skanda Purana’ya göre Lord Shiva’dan Andhakasura’yı öldürmeyi kabul eden bir tanrıça olan Kelishvari .
• Skanda Purana’ya göre Prabhasa’da kurulu tanrıçalardan biri olan Balatibaladaityaghni. Bala ve Atibala’yı öldüreceğini varsaydı.
• Skanda Purana’ya göre, iki tanrıça Ambavrddha, adanmışlarının duası üzerine Kalayavanas’ı öldürdüğünü varsaydı.
• Prabhasa Kshetra’daki üç Dhūti’den biri olan tanrıça Lalitoma Vishalakshi. Skanda Purana’nın Prabhasa Khanda’sında anekdotundan bahsedilir.

Efsaneler

Puranalar ,Sati’nin babası Daksha’nın istekleri dışında Shiva ile evlenmesinin hikayesini anlatır . Daksha ve Shiva arasındaki çatışma, Daksha’nın Shiva’yı yagnasına (ateş-kurban) davet etmediği bir noktaya gelir . Sati tek başına geldiğinde Daksha, Shiva’ya hakaret eder. Törende kendini yakıyor. 

Bu, o kadar kederli olan Shiva’yı şok eder ki dünyevi işlere olan ilgisini kaybeder, emekli olur ve meditasyon ve kemer sıkma ile dağlarda kendini izole eder. Sati daha sonra Himavat ve Mainavati’nin kızı Parvati olarak yeniden doğar ve aynı zamanda kral Parvat olarak da anılan babası Himavant’tan sonra Parvati veya “dağlardan gelen kadın” olarak adlandırılır .

Günlüklerinin farklı versiyonlarına göre, bakire Parvati, Shiva ile evlenmeye karar verir. Ailesi onun arzusunu öğrenir, cesaretini kırar ama o istediğinin peşine düşer. 

Indra, Shiva’yı meditasyondan uyandırması için Hindu arzu, erotik aşk, çekicilik ve şefkat tanrısı olan tanrı Kama’yı gönderir.Kama, Shiva’ya ulaşır ve bir arzu oku fırlatır. alnındaki üçüncü gözünü açar ve aşk tanrısı Kama’yı küle çevirir. Parvati, Shiva’yı kazanma umudunu veya kararlılığını kaybetmez. 

Shiva gibi dağlarda yaşamaya başlar, çilecilik, yogin ve tapastan biri olan Shiva ile aynı gidişatta bulunur.. Bu, Shiva’nın dikkatini çeker ve ilgisini uyandırır. Onunla kılık değiştirmiş bir şekilde tanışır, cesaretini kırmaya çalışır, ona Shiva’nın zayıf yönlerini ve kişilik sorunlarını anlatır. Parvati dinlemeyi reddediyor ve kararında ısrar ediyor. Shiva sonunda onu kabul eder ve evlenirler. Shiva aşağıdaki ilahiyi Parvati’nin onuruna ithaf eder,

Ben denizim ve sen dalgasın,Sen Prakṛti’sin ve ben Purusha .– Çeviren: Stella Kramrisch

Evlendikten sonra Parvati, Shiva’nın ikametgahı olan Kailash Dağı’na nakliye.Onlardan göksel orduların lideri Kartikeya (Skanda ve Murugan olarak da bilinir) ve sorunları önleyen ve engelleri kaldıran bilgelik tanrısı Ganeşa doğar.

Parvati’nin doğumu ve Shiva ile nasıl evlendiği hakkında birçok alternatif Hindu efsanesi var. Örneğin Harivamsa’da Parvati’nin Ekaparna ve Ekapatala adında iki küçük kız kardeşi vardır. Devi Bhagavata Purana ve Shiva Purana’ya göre Himalaya dağı ve karısı Mena, tanrıça Adi Parashakti’yi yatıştırır . 

Memnun olan Adi Parashakti, kızları Parvati olarak doğar. Parvati’nin doğumu ve Shiva ile evliliği hakkındaki her büyük hikayenin bölgesel farklılıkları vardır ve bu da yaratıcı yerel uyarlamalara işaret eder. Hikayeler, Parvati ve Shiva nihayet evlenene kadar birçok iniş ve çıkıştan geçer.

Kalidasa’nın destansı Kumarasambhavam (“Kumara’nın Doğuşu”), Shiva ile evlenmeye ve onu münzevi, entelektüel, katı, mesafeli dünyasından çıkarmaya karar veren bakire Parvati’nin hikayesini anlatır. Adanmışlıkları, Shiva’nın beğenisini kazanmayı, ardından Kamadeva’nın yok edilmesini , bunun sonucunda evrenin çorak cansızlığa düşmesini, yaşamın yenilenmesini, ardından Parvati ve Shiva’nın evlenmesini, Kartikeya’nın doğumunu ve sonunda Kamadeva’nın dirilişini amaçladı. Parvati, onun için Shiva’ya aracılık eder.

Parvati’nin efsaneleri özünde Shiva ile ilişkilidir. Tanrıça odaklı Shakta metinlerinde, onun Shiva’yı bile aştığı söylenir ve Yüce Varlık olarak tanımlanır. Tıpkı Shiva’nın aynı anda yıkım ve yenilenmenin baş tanrısı olması gibi, çift birlikte aynı anda hem feragat ve çileciliğin gücünü hem de evlilik mutluluğunun kutsamalarını sembolize eder.

Böylece Parvati, Hindu geleneği tarafından saygı duyulan birçok farklı erdemi sembolize eder: doğurganlık, evlilik mutluluğu, eşe bağlılık, çilecilik ve güç. Parvati, ev idealindeki Hinduizm’deki çok yıllık gerilimde ev sahibi idealini ve Shiva tarafından temsil edilen münzevi ideali temsil eder. ​​

Feragat ve çilecilik, ev sahibinin hayatı gibi Hinduizm’de oldukça değerlidir – her ikisi de etik ve uygun yaşamın Ashrama’ları olarak öne çıkar . Shiva, Hindu efsanelerinde sosyal hayata hiç ilgi duymadan dağlardaki kişisel arayışına çekilmiş ideal bir münzevi olarak tasvir edilirken, Parvati dünyevi hayatı ve toplumu beslemeye hevesli ideal bir ev sahibi olarak tasvir edilir. Çok sayıda bölüm, hikaye ve efsane, onların karşılıklı bağlılıkları ve anlaşmazlıkları, Hindu felsefesi ve uygun yaşam hakkındaki tartışmaları etrafında döner.

Parvati, varlığıyla Shiva’yı evcilleştirir. Shiva şiddetli, yıkıcı Tandava dansını yaptığında , Parvati’nin onu sakinleştirdiği veya kendi lasya dansının yavaş, yaratıcı adımlarıyla onun şiddetini tamamladığı anlatılır . Pek çok mitte Parvati, rakibi kadar onun tamamlayıcısı değildir, onu çileci uygulamalarından kandırır, baştan çıkarır veya cezbeder.

Parvati’nin mitolojisi, ikonografisi ve felsefesinin merkezinde üç imge vardır: Şiva – Shakti imgesi, Shiva’nınArdhanarişvara (yarı kadın olan Lord) imgesi ve linga ile yoni imgesi. Eril ve dişil enerjileri, Shiva ve Parvati’yi birleştiren bu imgeler, münzevi yolu ile bir ev sahibinin yolu arasında bir uzlaşma, karşılıklı bağımlılık ve uyum vizyonu sağlar.

Çift, Puranalarda genellikle ” oynama” ile meşgul olarak veya Kailash Dağı’nda Hindu teolojisindeki kavramları tartışırken tasvir edilir. Onlar da kavga olarak tasvir edilmiştir. Kartikeya’nın doğumuyla ilgili hikayelerde çift sevişmek olarak anlatılır; Shiva’nın tohumunu üretmek. Parvati’nin Shiva ile birliği, bir erkek ve dişinin “esriklik ve cinsel mutluluk” içindeki birliğini simgeliyor. Sanatta Parvati, Shiva’nın dizinde otururken veya yanında dururken (birlikte çift Uma-Maheshvara veya Hara-Gauri olarak anılır ) veya Shiva’ya sadaka veren Annapurna (tahıl tanrıçası) olarak tasvir edilir.

Shaiva’nın yaklaşımları, Parvati’yi Shiva’nın itaatkar ve itaatkar karısı olarak görme eğilimindedir. Ancak Shaktas, Parvati’nin eşiyle eşitliğine ve hatta üstünlüğüne odaklanır. Shakta Tantrism’in on Mahavidyasının (Bilgelik Tanrıçası) doğum hikayesi . Bu olay, Shiva, Parvati ile babasının evinde yaşarken meydana gelir. Bir tartışmanın ardından, onu terk etmeye çalışır. Shiva’nın dışarı çıkma girişimine duyduğu öfke, Shiva’nın her çıkışını engelleyen on korkunç tanrıça şeklinde tezahür eder.

David Kinsley,

[Parvati]’nin Shiva’yı fiziksel olarak dizginleyebilmesi gerçeği, onun iktidarda üstün olduğu noktasını dramatik bir şekilde ortaya koyuyor. Tanrıçanın erkek tanrılara üstünlüğü teması, Shakta metinlerinde yaygındır [ve] bu nedenle hikaye, merkezi bir Shakta teolojik ilkesini vurgulamaktadır. … Hindistan’ın birçok yerinde kadının evlendikten sonra babasının evini terk etmesi ve kocasının soyunun bir parçası olması geleneksel olduğundan, Shiva ve Parvati’nin babasının evinde yaşıyor olması başlı başına bu noktayı ortaya koyuyor. evinde akrabalarının arasında. Shiva’nın Parvati’nin evinde yaşaması, ilişkilerinde O’nun önceliğini ima eder. Önceliği, Mahavidyalar aracılığıyla Shiva’nın iradesini engelleme ve kendi iradesini ileri sürme becerisinde de gösteriliyor.

Ardhanarisvara

Parvati, Hint efsanelerinde ideal eş, anne ve ev sahibi olarak tasvir edilir. sanatında, ideal çiftin bu vizyonu, Ardhanarisvara olarak temsil edilen diğerinin yarısı olan Shiva ve Parvati’den türetilmiştir . Bu kavram, sırasıyla yarı erkek ve yarı kadın, Siva ve Parvati olan androjen bir imaj olarak temsil edilir.İdeal eş, anne ve daha fazlası

Hindu Destanı Mahabharata’da, Umā olarak o, eşin ve annenin görevlerinin şu şekilde olduğunu öne sürer – iyi huylu olmak, tatlı konuşma, tatlı davranış ve tatlı yüz hatlarına sahip olmak. Kocası onun arkadaşı, sığınağı ve tanrısıdır. Kocasının ve çocuklarının fiziksel, duygusal beslenmesinde ve gelişmesinde mutluluk bulur. Onların mutluluğu onun mutluluğudur. Eşi veya çocukları kızdığında bile pozitif ve neşelidir, sıkıntıda veya hastalıkta onların yanındadır. Kocasının ve ailesinin ötesinde dünyevi işlerle ilgilenir. Ailesine, arkadaşlarına ve akrabalarına karşı neşeli ve alçakgönüllüdür; eğer yapabilirse onlara yardım eder. Misafirleri karşılar, yemek yedirir ve doğru sosyal hayatı teşvik eder. Parvati, Mahabharata’nın 13. Kitabında aile hayatı ve evinin onun cenneti olduğunu ilan eder.

Rita Gross, Parvati’nin yalnızca ideal eş ve anne olarak görülmesinin, Hindistan mitolojisinde dişinin gücünün eksik sembolizmi olduğunu belirtir. Parvati, diğer tanrıçalarla birlikte, kültürel açıdan değerli çok çeşitli hedef ve faaliyetlerle ilgilenir. Annelik ve kadın cinselliği ile olan bağlantısı, kadınsı olanı sınırlamaz veya Hindu edebiyatındaki önemini ve faaliyetlerini tüketmez. Kadınlığından ödün vermeden güçlü ve yetenekli Durga tarafından dengeleniyor. Sudan dağlara, sanattan ilham veren savaşçılara, tarımdan dansa kadar her aktivitede kendini gösterir. Parvati’nin sayısız yönü Gross’u belirtir Kadının evrensel bir faaliyet yelpazesine sahip olduğu ve cinsiyetinin sınırlayıcı bir koşul olmadığı şeklindeki Hindu inancını yansıtır.

Parvati, geniş çapta tapılan iki tanrının – Ganesha ve Kartikeya’nın yanı sıra Aşkokasundari adlı bir tanrıça da dahil olmak üzere diğer bazı bölgesel tanrıların annesi olarak görülüyor .Ganeşa

Matsya Purana , Shiva Purana ve Skanda Purana dahil olmak üzere Hindu edebiyatı birçok hikayeyi Parvati, Shiva ve çocuklarına ithaf eder. Örneğin, Ganesha ile ilgili bir tanesi:Bir keresinde Parvati banyo yapmak isterken, etrafta onu koruyacak ve kimsenin yanlışlıkla eve girmesini engelleyecek görevliler yoktu. Böylece vücudunu temizlemek için hazırladığı ve ona hayat verdiği zerdeçal ezmesinden bir erkek çocuğu görüntüsü yarattı ve böylece Ganesha doğdu. 

Parvati, Ganesha’ya kimsenin eve girmesine izin vermemesini emretti ve Ganesha itaatkar bir şekilde annesinin emirlerini yerine getirdi. Bir süre sonra Shiva geri döndü ve eve girmeye çalıştı, Ganesha onu durdurdu. Shiva çileden çıktı, öfkelendi ve zıpkınıyla çocuğun kafasını kesti. Parvati dışarı çıkıp oğlunun cansız bedenini görünce çok kızdı. Shiva’dan Ganesha’nın hayatını bir an önce geri getirmesini istedi. Shiva bunu, bir filin kafasını Ganesha’nın vücuduna bağlayarak yaptı ve böylece fil başlı tanrıya yol açtı.

Kültürde

Festivaller

Tej, özellikle Hindistan’ın kuzey ve batı eyaletlerinde Hindu kadınlar için önemli bir festivaldir. Parvati, festivalin birincil tanrısıdır ve evlilik hayatını ve aile bağlarını ritüel olarak kutlar. Aynı zamanda musonu da kutluyor. Festival, ağaçlara asılı salıncaklarla kutlanır, kızlar bu salıncaklarda tipik olarak yeşil bir elbise (ekin ekim mevsiminin mevsimsel rengi) içinde oynarken bölgesel şarkılar söyler. olarak, evli olmayan bakireler iyi bir eş için Parvati’ye dua ederken, evli kadınlar kocalarının iyiliği için dua eder ve akrabalarını ziyaret ederdi. Nepal’de Teej, Shiva-Parvati tapınaklarına ziyaretler ve linga adaklarıyla kutlanan üç günlük bir festivaldir. Teej, Teeyan olarak kutlanır Pencap’ta.

Gowri Habba veya Gauri Festivali,Bhadrapada’nın ( Şukla pakşa ) yedinci, sekizinci ve dokuzuncu günlerinde kutlanır . Parvati, hasat tanrıçası ve kadınların koruyucusu olarak ibadet edilir. Esas olarak kadınlar tarafından kutlanan festivali, oğlu Ganesha’nın ( Ganesh Chaturthi ) festivaliyle yakından ilişkilidir . Festival Maharashtra ve Karnataka’da popülerdir .

Rajasthan’da Gauri’ye tapınma, Gangaur festivali sırasında gerçekleşir. Festival, Holi’den sonraki gün Chaitra’nın ilk gününde başlar ve 18 gün boyunca devam eder. Festival için Issar ve Gauri’nin görüntüleri Clay’den yapılmıştır.

Parvati’ye saygı duyulan bir diğer popüler festival , dokuz gün boyunca tüm tezahürlerine tapılan Navratri’dir .Doğu Hindistan’da, özellikle Bengal, Odisha, Jharkhand ve Assam’da ve dokuz biçimiyle, yani Shailaputri , brahmacharini , Chandraghanta , Kuşmanda , Skandamata , katyayini , Kaalratri , mahagauri gibi Hindistan’ın diğer bazı bölgelerinde popülerdir. ve Siddhidatri .

Başka bir festival olan Gauri Tritiya, Chaitra Shukla üçüncüsünden Vaishakha Shukla üçüncüsüne kadar kutlanır. Bu festival Maharashtra ve Karnataka’da popülerdir, Kuzey Hindistan’da daha az görülür ve Bengal’de bilinmez. 

Evin dul olmayan kadınları, üstte tanrıçanın resmi ve altta bir süs eşyaları, diğer Hindu tanrılarının resimleri, resimler, deniz kabukları vb. İle piramit şeklinde bir dizi platform dikiyor. Komşular davet edilir ve zerdeçal, meyve, çiçek vb. hediye edilir. Geceleri dualar şarkı söyleyerek ve dans ederek yapılır. Tamil Nadu ve Andhra Pradesh gibi Güney Hindistan eyaletlerinde Kethara Gauri Vritham festivali Diwali’nin yeni ay gününde kutlanır ve evli kadınlar o gün oruç tutar, tatlılar hazırlar ve ailenin iyiliği için Parvati’ye taparlar.

Thiruvathira , Kerala ve Tamil Nadu’da kutlanan bir festivaldir. Parvati’nin bu gün Shiva ile uzun kefaretinden sonra tanıştığına ve Shiva’nın onu karısı olarak aldığına inanılıyor. Bu günde Hindu kadınlar, Thiruvathirakali’yi Thiruvathira paattu (Parvati ve onun Lord Shiva’nın sevgisine duyduğu özlem ve kefaret hakkında halk şarkıları) eşliğinde seslendirirler.

Sanat

Heykelden dansa birçok Hint sanatı, Parvati ve Shiva’nın hikayelerini temalar olarak araştırır ve ifade eder. Örneğin, bir tür dans-drama koreografisi olan Kathakali’den Daksha Yagam , Parvati ve Shiva’nın romantik bölümlerini uyarlar.

Gauri-Shankar boncuğu , Parvati ve Shiva’nın diğerinin ideal eşit tamamlayıcı yarısı olduğu inancına dayanan dini süslemelerin bir parçasıdır . Gauri-Shankar , Hindistan’da bulunan bir ağacın tohumundan doğal olarak oluşan özel bir rudraksha’dır (boncuk).Bu ağacın iki tohumu bazen doğal olarak kaynaşmış olarak büyür ve Parvati ve Shiva’nın simgesi olarak kabul edilir. Bu tohumlar çelenklere dizilir ve giyilir veya Saivism’de meditasyon için malalarda (tespihler) kullanılır.

Nümismatik

Kuşan İmparatorluğu dönemine ait Baktriya’dan (Orta Asya) ve kral Harsha’ya (Kuzey Hindistan) ait eski madeni paralarda Uma bulunur. Bunlar MS 3. ve 7. yüzyıllar arasında basılmıştır. Baktriya’da Uma, Ommo olarak yazılır ve elinde bir çiçek tutan madeni paraların üzerinde görünür. Madeni parasının üzerinde, bazen itifallik durumda bir trident tutarken ve Nandi’nin ( vahanası ) yanında duran Shiva da gösterilir . Kral Harsha tarafından basılan madeni paralarda, Parvati ve Shiva bir boğanın üzerine oturtulmuştur ve madalyonun arka yüzünde Brahmi yazısı vardır.

Başlıca

Parvati, Güney Asya ve Güneydoğu Asya’nın her yerindeki Saivite Hindu tapınaklarında genellikle Shiva ile birlikte bulunur.

Bazı yerler ( Pithas veya Shaktipeeth ), tarihi önemleri ve kökenleri hakkındaki eski Hinduizm metinlerindeki efsaneleri nedeniyle özel kabul edilir.

Tapınakların listesi

Her büyük Parvati-Shiva tapınağı, tipik olarak Güney Asya’daki bu Hindu tapınaklarını birbirine bağlayan daha büyük bir hikayenin parçası olan eski bir efsaneye sahip bir hac yeridir. Parvati’nin bulunabileceği bazı tapınaklar şunları içerir:

• Karnataka’da  : Chamundeswari Temple Mysore
• Kerala’da : Annapurneshwari Tapınağı, Cherukunnu , Attukal Bhagavathy Tapınağı , Chakkulathukavu Tapınağı , Chengannur Mahadeva Tapınağı , Oorpazhachi Kavu , Irumkulangara Durga Devi Tapınağı ve Kadampuzha Devi Tapınağı
• Maharashtra’da :Tulja Bhavani Tapınağı
• Meghalaya’da : Nartiang Durga tapınak
• Tamil Nadu’da : Meenakshi Amman Tapınağı , Kamakshi Amman Tapınağı , Sri Siva Durga Tapınağı , Bannari Amman Tapınağı , Samayapuram Mariamman Tapınağı , Vekkali Amman Tapınağı , Mutharamman Tapınağı, Kulasekharapatnam , Tiruverkadu Devi Karumariamman Tapınağı , Nellaiappar Tapınağı , Kapaleeshwarar Tapınağı , Masani Ammam tapınağı , Gomathi Amman , Punnainallur Mariamman
• Tripura’da : Tripura Sundari tapınak
• Uttar Pradesh’te : Vishalakshi tapınak , Vishalakshi Gauri Tapınağı ve Annapurna Devi Tapınağı

Hindistan dışında

Parvati’nin birçok tezahüründen birinde heykel ve ikonografi Güneydoğu Asya tapınaklarında ve edebiyatında bulunmuştur. Örneğin, MS beşinci yüzyılın başlarına tarihlenen Kamboçya’daki Khmerlerin erken Saivite yazıtlarında Parvati (Uma) ve Siva’dan bahsedilmektedir. Birçok eski ve orta çağ Kamboçya tapınağı, kaya sanatı ve Kbal Spean gibi nehir yatağı oymaları Parvati ve Shiva’ya adanmıştır.

Boisselier, Uma’yı Vietnam’daki bir Champa dönemi tapınağında teşhis etti .

Endonezya ve Malezya adalarında Siva ile birlikte Uma olarak Parvati’ye adanmış düzinelerce antik tapınak bulundu . Durga olarak tezahürü, Güneydoğu Asya’da da bulundu. Java’daki Siva-Parvati’ye adanan tapınakların çoğu MS 1. binyılın ikinci yarısına ve bazıları sonraki yüzyıllara aittir. Durga ikonları ve ibadeti, 10. yüzyıldan 13. yüzyıla kadar tarihlendirildi.

Parvati’nin Mahakali biçiminden türetilmiştir , onun kıstırılmış biçimi Daikokutennyo’dur (大黒天女) .

Tayland’ın Nakhorn Si Thammarat eyaletinde , Dev Sathan’daki kazılar, Vishnu’ya (Na Pra Narai) adanmış bir Hindu Tapınağı, yoni’de bir lingam, bir Shiva tapınağı (San Pra Isuan) ortaya çıkardı . Bu kazı alanında bulunan Parvati heykeli, Güney Hindistan tarzını yansıtıyor.bali, Endonezya

Yerel olarak Parwati olarak yazılan Parvati , günümüzün Bali Hinduizminde başlıca tanrıçadır . O daha çok Uma olarak adlandırılır ve bazen Giriputri (dağların kızı) olarak anılır . O Gunung Agung dağının tanrıçasıdır . Hindistan’ın Hinduizmi gibi, Uma’nın Endonezya’nın Bali kentinde birçok tezahürü vardır. 

Tanrı Siwa’nın karısıdır . Uma veya Parwati, ekinleri ve tüm yaşamı besleyen, besleyen, doğurganlık veren ana tanrıça olarak kabul edilir. Dewi Danu olarak sulara, batur Gölü’ne ve Gunung Batur’a başkanlık ediyor., Bali’de büyük bir volkan. Bali‘deki vahşi formu Dewi Durga‘dır . Rangda olarak öfkeli ve mezarlıklara başkanlık ediyor. İbu Pertiwi olarak , Bali Hinduizminin Parwati’si yeryüzünün tanrıçasıdır. 

Parwati’nin çeşitli tezahürleri ve bir biçimden diğerine nasıl değiştiği hakkındaki efsaneler, palmiye yaprağı ( lontar ) el yazması gibi Bali edebiyatındadır .

İlgili tanrıçalar

Budizm’in bazı mezheplerinde, özellikle Tibet ve Nepal’de bulunan Tara , Parvati ile akrabadır. Tara da birçok tezahürde görünür. 

Hinduizm’in yanı sıra Budizm’in tantrik mezheplerinde, Yantra veya mandala’nın karmaşık simetrik sanat biçimleri Tara ve Parvati’nin farklı yönlerine adanmıştır.

Parvati, sembolizm ve güçler açısından Yunan ve Roma mitolojisindeki Kibele ve çocukların koruyucu tanrıçası Vesta ile yakından ilişkilidir . Durga olarak tezahür etmesiyle Parvati, Mater Montana ile paralellik gösterir. Magna Mater’in (Evrensel Anne) eşdeğeridir . Kali ve tüm kötülüklerin cezalandırıcısı olarak Proserpine ve Diana Taurica’ya karşılık gelir.

Bhawani ve doğurganlık ve doğum tanrıçası olarak , Efes Diana‘nın sembolik eşdeğeridir . Girit’te Rhea , Parvati’ye paralel olarak dağların tanrıçası olan mitolojik figürdür; Yunanistan adalarından bazı mitolojilerde Parvati’yi yansıtan korkunç tanrıça Diktynna’dır ( Britomartis olarak da adlandırılır ) . Efes’te Kybele, tıpkı Parvati’nin ikonografisinin bazen bir aslanla gösterilmesi gibi, aslanlarla gösterilir.

Carl Jung , Mysterium Coniunctionis’te , Parvati’nin özelliklerinin Artemis , IŞİD ve Mary gibi aynı tanrıça kategorisine ait olduğunu belirtir . Edmund Leach, Parvati’yi Shiva ile olan ilişkisinde, cinsel aşkın sembolü olan Yunan tanrıçası Afrodit ile bir tutuyor.