Aether (Eter)
Aether, antik çağlardan beri var olduğu düşünülen ama varlığı kanıtlanamamış bir kavramdır. Eski Yunan filozoflarından Aristoteles, aetheri evrenin beşinci elementi olarak tanımlamıştır. Aether, ışığın yayılmasını sağlayan bir madde olarak düşünülmüştür.
Aether, 19. yüzyılda ışık hızının ölçülebilmesiyle ilgili çalışmalar sırasında önemli bir kavram haline gelmiştir. Işığın bir ortamda yayıldığı düşünülüyordu ve bu ortamın aether olduğuna inanılıyordu. Ancak, Albert Einstein’ın özel görelilik teorisi bu düşüncenin yanlış olduğunu göstermiştir. Einstein, ışığın bir ortama ihtiyacı olmadığını ve boş uzayda da yayılabildiğini kanıtlamıştır.
Aether kavramı, son yıllarda tekrar gündeme gelmiştir. Kuantum fiziği, evrenin temel yapı taşlarının boş uzayda bile sürekli olarak dalgalanarak hareket ettiğini göstermektedir. Bu dalgalanmanın nedeni olarak, bazı teorisyenler aether kavramını yeniden gündeme getirmişlerdir.
Ancak, bu düşünce henüz kanıtlanmamıştır ve bilimsel camia tarafından genel olarak kabul görmemektedir.
Mitolojide
Aether, tanrıların Roma soy kütüğünde de rol oynadı. Çiçero , Aether ve Dies’in (Gün)Caelus’un (Gökyüzü) ebeveynleri olduğunu söyler ve “sözde teologlara” göre Aether’in “üç Jüpiter”den birinin babası olduğunu bildirir.
Aether ayrıca MÖ 6. yüzyılda logograf ve mitograf Acusilaus’a atfedilen soy kütüklerinde de görünür .
Neoplatonist Damascius’a göre (yaklaşık altıncı yüzyılın başları), Acusilaus, Aether’in Eros ve Metis ile birlikte Erebus ve Nyx’in çocukları olduğunu söyledi . Bununla birlikte, Theocritus’a yazılan bir not , Acusilaus’a göre Aether ve Nyx‘in Eros‘un ebeveynleri olduğunu bildirir.
Aether, maddi unsur, görünüşe göre fiziksel kozmosun çeşitli bölümlerinin Zeus’un vücudunun parçalarıyla ilişkilendirildiği Rapsodilerin bir parçası olan Zeus’a otuz iki satırlık ilahi benzeri bir pasajda iki kez bahsedilir. Satır 8, Zeus’un vücudunda bulunan şeyleri listeler:
ateş ve su ve toprak ve hava [eter], gece ve gündüz,
17. satırda şöyle diyor:
[Zeus’un] dürüst, asil zihni onun için ölümsüzdür.
Ayrıca muhtemelen Rhapsodies’den alınmış, MS 6. yüzyıl kronografı john mallas tarafından “Orpheus”a atfedilen dünyanın yaratılışının bir anlatımı da vardır :
Orpheus’un belirttiği buydu. Başlangıçta Aither’in Tanrı tarafından yaratılmış olan Zaman’a ifşa edildiğini ve Aither’in bu tarafında Kaos olduğunu ve o tarafta karanlık Gecenin her şeyi tuttuğunu ve Aither’in altındakileri örttüğünü, bu da Gecenin önce geldiğini ifade ettiğini söyledi. Orpheus, hesabında, anlaşılmaz, her şeyin üzerinde, her şeyden önce ve Aither’in kendisi, Gece ve gizlenmiş ve Aither’in altında olan tüm yaratılış da dahil olmak üzere her şeyin yaratıcısı olan belirli bir Varlığın var olduğunu söyledi. Dünyanın karanlığın altında görünmez olduğunu söyledi. Işığın Aither’i kırdığını ve Dünya’yı ve tüm yaradılışı aydınlattığını ilan etti ve Aither’i kıran Işığın yukarıda bahsedilen, her şeyden üstün olan, adını Orpheus’un kehanetten işittiği ve ilan ettiği şey olduğunu söyledi: “
Yine muhtemelen Rhapsodies’den başka bir Orphic mısra parçası, Etimolojik Magnum’un Phanes adıyla ilgili girişinde alıntılanmıştır:
Aither’de ilk görünen (φαντός) olduğu için ona Phanes ve Protogonus diyorlar .
Aether ilahisi
Orphic ilahiler (MS 3. yüzyıl?), çeşitli tanrılara veya soyutlamalara hitap eden seksen yedi şiirden oluşan bir koleksiyondur. Beşinci orfik ilahisi, Aether’e hitaben yazılmıştır:
Seninki Zeus’un yüce meskeni, sonsuz kudreti;yıldızlardan, güneşten ve aydan bir pay talep ediyorsunuz.Ey her şeyin terbiyecisi, ey ateş üfleyen, ey her canlı için hayat kıvılcımı, yüce Eter, en iyi kozmik element,parlak, parlak, yıldızların aydınlattığı evlat,sana sesleniyorum ve ölçülü ve berrak olman için yalvarıyorum.
Sonuç olarak, aether kavramı antik çağlardan beri varlığı düşünülen ama bilimsel olarak kanıtlanamayan bir kavramdır. Einstein’ın özel görelilik teorisi, ışığın bir ortama ihtiyacı olmadığını göstermiştir. Günümüzde aether kavramı tekrar gündeme gelmiş olsa da, henüz bilimsel olarak kanıtlanmamıştır.
