Maori Mitolojisi
Maori mitolojisi ve Maori gelenekleri, Yeni Zelanda’nın Māori’sinin uzak sözlü tarihinin bölünebileceği iki ana kategoridir.
Māori mitleri, Avrupa öncesi Māori için gözlemlenebilir dünyanın kökenleriyle ilgili, genellikle tanrıları ve yarı tanrıları içeren fantastik hikayelerle ilgilidir. Māori geleneği, genellikle tarihsel veya yarı tarihsel ataları içeren daha folklorik efsanelerle ilgilidir. Her iki kategori de, Māori’nin genel kökenini ve yaşadıkları dünyayla bağlantılarını açıklamak için whakapapa’da birleşir .
Māori’nin 1769’dan başlayarak Avrupa temasından önce bir yazı sistemi yoktu, nedenle tarihlerini, geleneklerini veya mitolojilerini kalıcı olarak kaydetme yöntemleri yoktu. Nesilden nesile ezberlenen sözlü anlatımlara güvendiler. Māori ve Polinezya sözlü edebiyatında öne çıkan üç ifade biçimi, soyağacı resitali, şiir ve anlatı nesridir. tohunga olarak biliniyordu .
Māori toplumunun ritüelleri , inançları ve genel dünya görüşü, nihayetinde bir Polinezya anavatanından ( Hawaiki ) miras alınan ve yeni ortamda uyarlanıp geliştirilen ayrıntılı bir mitolojiye dayanıyordu .
Sözlü formlar
Şecere açıklaması
Şecerelerin okunması ( whakapapa ), geleneğin anlatılmasında çeşitli işlevlere hizmet ettiği Māori sözlü edebiyatında özellikle iyi gelişmiştir. İlk olarak, uzak geçmişten günümüze tüm Māori mitolojisini, geleneğini ve tarihini birleştiren bir tür zaman ölçeği sağlamaya hizmet etti. Yaşayan insanları tanrılara ve efsanevi kahramanlara bağladı. Bir anlatıcı, uygun şecere satırlarından alıntı yaparak, eylemleri anlatılan karakterlerle olan bağlantısını vurguladı ve bu bağlantı, anlatıcının onlar hakkında konuşma hakkına sahip olduğunu da kanıtladı.
Nesir anlatısı
Düzyazı anlatısı, Māori efsanevi malzemesinin büyük bölümünü oluşturur. Bazıları kutsal veya ezoterik gibi görünüyor, ancak efsanelerin çoğu kışın uzun gecelerinde eğlence olarak anlatılan iyi bilinen hikayelerdi.
Yine de sadece hikaye olarak zevk alınacak masallar olarak görülmemelidirler . Örneğin Maui efsanesi sadece eğlence olarak değil, aynı zamanda insanların ateşin, ölümün ve yaşadıkları toprakların kökeni gibi şeylere ilişkin inançlarını somutlaştırması açısından da önemliydi. Ateş yakma, balık tutma, ölüm vb. ile ilgili ritüel ilahiler Maui’ye atıfta bulunur ve güçlerini bu referanstan alır.– Bruce Grandison Biggs, Maori Mitleri ve Gelenekleri (1966)
kafiye asonans eşanlamlılar
Herhangi bir özel anlamını yitirmiş ve dini bir gizem kazanmış pek çoğu da dahil olmak üzere arkaik sözcükler yaygındır. Kısaltılmış, bazen şifreli ifadeler ve nesirde bulunmayan belirli gramer yapılarının kullanımı da yaygındır.- Bruce Grandison Biggs, Maori Mitleri ve Gelenekleri (1966)
