Gula (tanrıça)
Gula, Mezopotamya mitolojisinde önemli bir tanrıça olarak kabul edilir. İnsanların ve hayvanların sağlığına ve iyileşmesine odaklanan Gula, genellikle bir asa veya yılan gibi sembollerle tasvir edilir. Ayrıca, diğer tanrıların da yardım etmediği zorlu hastalıklarda bile insanların yanında yer alır.
Gula’nın adı, “sağlık” veya “iyileşme” anlamına gelen Akadça bir kelime olan “gula” kelimesinden gelir. Bu tanrıça, daha önce de bahsedildiği gibi, insanlar ve hayvanlar için sağlık ve iyileşme ile ilgilenir. Gula, özellikle veteriner hekimliği ve insan tıbbı alanlarında uzmanlaşmıştır.
Gula, Mezopotamya’daki diğer tanrılarla karşılaştırıldığında oldukça özel bir tanrıçadır. Diğer tanrılar, genellikle insanların korkularını ve arzularını temsil ederken, Gula insanların sağlığına odaklanır ve onları iyileştirmeye çalışır. Bu nedenle, birçok insan Gula’ya son derece saygı duydu ve onu kutsal bir varlık olarak kabul etti.
Mezopotamya’da Gula, özellikle Asur ve Babil krallıklarında çok önemli bir tanrıça olarak kabul edildi. Asur İmparatorluğu’nda, Gula’nın tapınağı, Ninova şehrinin kuzeyindeki bir mahallede yer alıyordu ve Babil İmparatorluğu’nda, Gula’nın tapınağı Borsippa’da bulunuyordu.
Gula’nın tapınakları, insanların sağlıkları için dua etmek ve iyileşme için dilekte bulunmak için önemli yerlerdi. Tapınaklarda, özellikle de Babil İmparatorluğu döneminde, tıp pratiğinin bazı öğeleri uygulandı. Bu nedenle, Gula’nın tapınakları, birçok insan için tıbbi yardımın yanı sıra manevi yardım sağlayan yerler olarak kabul edildi.
Gula’nın sembolü olan asa, sağlık ve iyileşme ile ilişkili bir semboldür. Asa, özellikle Mezopotamya’da, birçok tanrı ve tanrıça tarafından kullanılan bir semboldü. Ayrıca, Gula’nın sembolü olan yılan, sağlıklı bir vücudun sembolüdür. Yılanın derisi, sağlıklı bir cilde benzer ve yılanın tüyleri, sağlıklı bir vücudun tüyleri gibi görünür.
Gula’nın adı Sümer kökenlidir ve genellikle “büyük” olarak anlaşılır. Bağlama dayalı olarak, yaygın olarak kullanılan gula kelimesi “daha büyük”, “en büyük”, “eski”, “büyük” veya “esas” anlamına da gelebilir. Ur III kısıtlaması ait kaynaklarda , “gula” kelimesi bazen basitçe çeşitli tanrıların adlarına eklenen bir lakap olarak kullanılmıştır : ” İnanna -gula”, ” Ninhursag -gula” ve hatta ” Alla-gula ” referansları. biliniyor. Aynı zamanda tıp taraması Ninisina’ya da uygulanmıştır .ve İşbi-Erra’nın saltanatından bir ilahide .
Tanrıça Gula’nın kendisinin başlangıçta bir sıfat olduğu, ancak yavaş yavaş ayrı bir tanrıya dönüştüğü öne sürülmüştür. Bu şekilde gelişen bir Mezopotamya tanrısının iyi bilinen karşılaştırılabilir bir örneği , başlangıçta İştar’ın bir lakabı olan Annunitum’dur .
Gula başlangıçta bekar olarak kabul edilirken, Kassit dönemindeNinurta ile ilişkilendirilmeye başlandı . Babil’de rolü Mandanu tarafından da yerine getirilebilirken, An = Anumtenli listesi Gula’yı Pabilsag ve Abu ile ilişkilendirir. Onunla yakından ilişkili tanrılar çemberi , sonunda çocukları olarak görülmeye başlayan Damu ve Gunura’nın yanı sıra köpek benzeri bir varlık olarak hayal edilmiş olabilecek sukkal (ilahi veziri ) Urmašum’u da içeriyordu. Çeşitli senkretik süreçler yoluyla, benzer karaktere sahip diğer tanrıçalarla bir tutulabilirdi.
Ninisina , Ninkarrak , Nintinugga , bau ve mem , hepsi orijinal olarak ayrı olmalarına ve sonuncusu dışında, bireysel kültleri gerilese de, ayrı ayrı tapınmaktan tamamen vazgeçmediler. Gula’nın senkretik çağrışımlarını açıklamaya adanmış iyi bilinen bir beste, görünüşe göre Mezopotamyalı tıp uygulayıcıları tarafından resmi eğitimleri sırasında kopyalanmış olan Bulluṭsa-rabi’nin Gula İlahisi’dir .
Sonuç olarak, Gula, Mezopotamya mitolojisinde önemli bir tanrıça olarak kabul edilir. İnsanların ve hayvanların sağlığına odaklanan Gula, birçok insan için kutsal bir varlık olarak kabul edilir. Gula’nın sembolü olan asa ve yılan, sağlıklı bir vücudun sembolüdür ve Gula’nın tapınakları, manevi ve tıbbi yardım sağlayan önemli yerlerdir.
