Türk Mitolojisinde Tufan; Birçok yerel efsâneye ve kutsal kitaplara göre Allah tarafından bir kavmi, milleti ya da tüm insanları cezalandırmak amacıyla gönderildiğine inanılan büyük felaket.
Tufan’ın detayları farklı kültürlerde farklılıklar arzetmekle beraber en çok bilinen şekli Nuh tufanı‘dır.
Tufan yalnızca kutsal metinlere özgü bir kavram değildir; kutsal metinlerden önce de mevcut bulunan, pek çok mitoloji, masal, inanışlarda yer etmiş bir kavramdır. Birçok kültürde büyük felaketlerden bahsedilir.
Türk mitolojisinde
Nuh Tufanı Türklerde “Taşkın” olarak da anılır. Sözcük, Taşmak fiilinden türemiştir.
Ayrıca taşımak fiili ile kökensel bağlantısı da dikkate değer bir ayrıntıdır, çünkü büyük tufandan kurtulanlar gemi ile taşınmışlardır. Hıristiyanlık, Musevilik ve İslam ile birlikte tüm Dünyanın ortak bir inancı hâline dönüşmüş ve zaten pek çok toplumda var olan tufan inançlarıyla da birleşmiştir.
Türk kültüründeki önemi yeryüzünün yeniden ilk başlangıçtaki sularla kaplı hâline dönmesidir. Yenilenmenin sembolüdür fakat yenilenme bir çeşit devrim ile ortaya çıkmaktadır.
Çünkü tufan ile eskimiş olan her şeyin sonu gelir ancak dönülen yer ise başlangıç yâni öz’dür. Bu bağlamda yaşamın bir çember olduğu inancını benimseyen ilkel toplumların düşünce sisteminin en güzel örneğidir. Kötülük yüzünden kaos ortaya çıkar ancak sonradan yeniden dinginleşir. Nuh Peygamber (Türklerde Nama adıyla bilinir) bir gemi yapar ve bütün canlılardan bir çift alarak taşkından korunur. Tufan olacağını “demir boynuzlu kök teke” önceden haber vermiştir. Bu teke yedi gün dünya çevresinde dolaşmış, acı acı melemiş, yedi gün deprem olmuş, yedi gün dağlardan ateş fışkırmıştır.
Tufan Altay söylencelerinde şöyle anlatılır:
Gök teke yedi gün yeryüzünü dolaştı ve bağırdı Yedi gün zelzele oldu
Yedi gün dağlar ateş püskürdü Yedi gün yağmur yağdı
Yedi gün fırtına oldu ve dolu yağdı Yedi gün kar yağdı
Altay Türkleri’nin yaratılış efsânesinde Dünya’nın ekseninin sabitliği Tanrı Ülgen’ce başı zincirle bir kazığa bağlanan balık sembolizmiyle belirtilir ve balığın başının yönünün, yâni eksenin yönünün değişmesi halinde tufanın tekrar meydana geleceği söylenir.
Tevrat ve Kuran’da sözü edilen Nuh Tufanına benzer biçimde Sümerler’in Gılgamış Destanı’nda kutsal kitaplarla paralellik gösteren ve kaynaklık eden tufan hikâyesi buunur.
Hint geleneğinde son Manu tufanı anlatılır;
Hindu mitolojisinde bir balık Manu’ya‚tufan olacağını, bir gemi yapmasını, bütün yaratıkların öz ve tohumlarını gemiye almasını, onu kurtaracağını söyler. Tufan bütün yaratıkları silip süpürür ve ortada sadece Manu kalır.
Dış Bağlantılar
