Orcus Yeraltı Dünyasının Tanrısı
Orcus ( Latince : Orcus ), Etrüsk ve Roma mitolojisinde yer altı dünyasının tanrısı, tutulmayan yeminlerin cezalandırıcısıydı .
Hades’te olduğu gibi , tanrının adı da yeraltı dünyasının kendisi için kullanılıyordu. Sonunda Dis Pater ve Plüton ile birleştirildi .
Orcus’a bir tapınak bir zamanlar Roma’daki Palatine Tepesi’nde var olmuş olabilir . Yeminlerin kişileştirilmesi ve Eris’in oğlu olan Yunan cini Horkos’tan çevrilmiş olması muhtemeldir .
kökenler
Orcus’un kökenleri Etrüsk dininde yatmış olabilir . Tarquinia’daki bir Etrüsk bölgesi olan sözde ” Orcus Mezarı “, ilk keşfedenlerin kıllı, sakallı bir devi Orcus ile karıştırmasından kaynaklanan yanlış bir isimdir ; aslında bir Cyclops’u tasvir ediyor .
Romalılar bazen Orcus’u yeraltı dünyasının tüm tanrıları olan Plüton , Hades ve Dis Pater gibi diğer tanrılarla karıştırdılar.Görünüşe göre “Orcus” adı , kötülük yapanlara ölümden sonraki yaşamlarında eziyet eden tanrı olarak, gömmek dünyasının hükümdarının kötü niyetli ve cezalandırıcı tarafına verilmiş gibi görünüyor . Hades adı gibi, “Orcus” da hem yeraltı dünyasının kendisine hem de onun yönetici tanrısına atıfta bulunabilir. Böyle bir yerin hayırsever yorumunda, ölenlerin ruhlarının arınma yeri olduğuna inanılıyordu.
Orcus’a en çok kırsal alanlarda tapılırdı; şehirlerde resmi bir tarikatı yoktu. Bu uzaklık, daha yaygın olan tanrılara tapınılması sona erdikten çok sonra bile kırsal kesimde hayatta kalmasına izin verdi. Bir halk unsurları olarak Orta Çağ’a kadar hayatta kaldı ve ibadetinin bazı yönleri, modern zamanlarda Avrupa’nın kırsal kesimlerinde düzenlenen vahşi adam festivallerine dönüştürüldü. Gerçekten de, Orcus’la ilgili kutlamalar hakkında bilinenlerin çoğu ortaçağ kaynaklarından gelmektedir.
Kalıcılık ve sonraki kullanım
Orcus’un ölüm ve yeraltı dünyasıyla olan ilişkisinden, adı iblisler ve diğer yeraltı canavarları için kullanılmaya başlandı, özellikle de orco’nun peri masallarında bulunan ve insan etiyle beslenen bir tür canavara atıfta bulunduğu İtalyanca’da.
Fransızca ogre sözcüğü (ilk olarak Charles Perrault’nun peri masallarında ortaya çıkardığı bu söylemin farklı biçimi olanorgo veya ogro’dan gelmiş olabilir ; her halükarda, Fransız canavarı ve İtalyan orkosu tamamen aynı türden yaratıklardır.
Ariosto
Bir orco’nun erken bir örneği, Ludovico Ariosto’nun Orlando Furioso’sunda(1516), Tepegöz of the Odyssey’den esinlenen hayvani, kör, diş suratlı bir canavar olarak görünür .
Tolkien
Orlando’dan gelen orco , Eski İngilizce orc kelimesiyle ( Grendel gibi bir canavar anlamında , Tolkien’in Yüzüklerin Efendisi’ndeki orklarına ilham kaynağının bir parçasıydı .
