Chalchiuhtlicue Aztek Tanrısı; Chalchiuhtlicue [Chal-chee-oot-lee-kway] bir Aztek su tanrıçası ve dördüncü çağın güneşiydi; o aynı zamanda yeni doğanların ve hastaların koruyucusuydu.
Muadili Tlaloc ile birlikte başarılı hasatlar için gerekli suların zamanında gelmesinden sorumluydu. Su, Aztek yaşamının çoğunun temeliydi ve bu nedenle Chalchiuhtlicue, Aztek panteonunda inanılmaz derecede önemli bir konuma sahipti .
Etimoloji
Kelimenin tam anlamıyla tercüme edilen Nahuatl kelimesi chālchihuitl , “dünyanın kalbi” anlamına geliyordu. Ancak kelime nadiren bu şekilde kullanıldı ve bunun yerine yeşim ve turkuaz gibi değerli yeşil taşlara atıfta bulunmak için kullanıldı. Chalchiuhtlicue’nin adı bu mecazi anlama dayanmaktadır ve “Eteğini yeşim taşı” olarak tercüme edilebilir; daha yaygın bir çeviri “Yeşim etekli kadın” idi.
Öznitellikler
Bir su tanrıçası olarak Chalchiuhtlicue, okyanusların, nehirlerin, kaynakların ve göllerin refahından sorumluydu. Ancak Chalchiuhtlicue, suyu kontrol etmekten daha fazlasını yapabilirdi. Sularının iyileştirici özellikleri vardı ve yeni doğan çocukların ve hastaların koruyucu tanrısı olarak görülüyordu.
Genellikle diz çökmüş ve başının her iki yanında püsküllü bir başlık takmış olarak tasvir edilmiştir.
Aile
Chalchiuhtlicue, yağmur tanrısı Tlaloc ve Tlaloques ile akrabaydı, ancak zamanın geçişi onun onlarla olan kesin ilişkisini bulanıklaştırdı. Çeşitli şekillerde, Tlaloc’un karısı, kız kardeşi ve annesi olarak hizmet etti.
Mitoloji
Chalchiuhtlicue, Aztek panteonunun önemli bir üyesiydi. Aztek kozmosunun oluşumunun başlarında yaratıldı ve beş güneşin dördüncüsü olarak hizmet edecekti. Aztekler, onu sürdürmek ve hayat veren suları için ona olan borcunu ödemek için yıllık fedakarlıklar yaptı.
Menşe Efsanesi
Codex Ramirez’e (Aztek dini uygulamalarını kaydeden 16. yüzyıl İspanyol el yazması) göre Chalchiuhtlicue, dünyanın yaratılmasından kısa bir süre sonra Tezcatlipoca , Xipe Totec , Quetzalcoatl ve Huitzilopochtli tarafından yaratıldı.
Bu efsaneye göre, Tlaloc ve Chalchiuhtlicue eş zamanlı olarak karı koca olarak yaratılmışlardır.
Dört tanrının hepsi bir araya geldiler ve su tanrıları olarak atadıkları Tlalocatecli [Tlaloc] ve karısı Chalchiutlique’i [Chalchiuhtlicue] yaptılar ve gerektiğinde dua ederek yanlarına aldılar.
Dört tanrının hepsi su tanrılarını oluşturmak için birlikte çalışırken, bu noktaya kadar diğer her şey yalnızca bir veya iki tanrının işiydi (ölülerin tanrıları, Mictlantecuhtli ve Mictecacihuatl, Aztek takvimi, mısır ve hatta dünya dahil ) . kendisi).
Bu ayrıntı, su tanrılarının Aztekler için son derece önemli olduğunu ve getirdikleri yağmurların Aztek uygarlığının hayatta kalması için çok önemli olduğunu gösteriyor.
Dördüncü Güneş
Aztek mitolojisine göre , her biri bir tanrı tarafından temsil edilen toplam beş güneş vardır. İlk güneş Tezcatlipoca, ikincisi Quetzalcoatl, üçüncüsü Tlaloc ve dördüncüsü Chalchiuhtlicue idi.
Chalchiuhtlicue güneş olduğunda, halkına karşı büyük bir sevgiyle hareket etti. Kıskanç bir Tezcatlipoca, onu insanların beğenisini kazanmak için insanlara karşı sahte duygular beslemekle suçladı.
Bu suçlama Chalchiuhtlicue’yi harap etti ve 52 yıl boyunca kanlı gözyaşları dökerek dünyayı bu süreçte boğdu. İnsanlar tufanda hayatta kalabilmek için balığa dönüşmek zorunda kaldı.
Codex Ramirez’e göre Chalchiuhtlicue o kadar çok ağladı ki gökler düştü. Tezcatlipoca ve Quetzalcoatl, gökyüzünü gökyüzüne geri döndürmek için kendilerini devasa ağaçlara dönüştürmek zorunda kaldılar. [8]
Texcoco Gölü’nde İnsan Kurbanı
Aztekler, tanrılarının yaşamak için beslenmeye ihtiyacı olduğuna inanıyorlardı. Aynı şekilde, hayatlarını su tanrılarına borçlu olduklarını hissettiler, çünkü mevsimsel yağmurlar olmadan kesinlikle açlıktan ya da susuzluktan öleceklerdi. İnsan kurban etmek, hem tanrıları beslemeye hem de Azteklerin her yıl üstlendikleri borcu karşılamaya hizmet ediyordu.
Yılda bir kez, Texcoco Gölü’ndeki Chalchiuhtlicue’ye 6 veya 7 yaşındaki bir çocuk kurban edildi. Bu kurban, adını taşıyan dağın tepesinde gerçekleşen Tlaloc’a yapılan bir kurbanla aynı zamana denk gelecek şekilde ayarlandı.
Bugün, gölün büyük bir kısmı kurutuldu ve yalnızca Mexico City’nin eteklerinde bataklık bir uzantı olarak var.
