Anubis Mısır Tanrısı; Anubis, eski Mısır’ın en ikonik tanrılarından biridir. Anubis, adının Yunanca versiyonudur, eski Mısırlılar onu Anpu (veya Inpu) olarak biliyorlardı.
Anubis, adı Eski Krallık’ın en eski mastabalarında ve Piramit Metinlerinde ölülerin koruyucusu ve koruyucusu olarak geçen son derece eski bir tanrıydı.
Başlangıçta yeraltı dünyasının bir tanrısıydı, ancak özellikle mumyalama süreci ve cenaze törenleriyle ilişkilendirildi. Adı, bir kraliyet çocuğu olan “inpu” kelimesiyle aynı kökten geliyor. Bununla birlikte, “çürümek” anlamına gelen “inp” kelimesiyle de yakından ilişkilidir ve adının bir versiyonu (Inp veya Anp) bu kelimeye daha çok benzer.
Sonuç olarak, Kral Osiris’in oğlu olarak evlat edinildikten sonra adının biraz değişmiş olması mümkündür . O, “Imy-ut” (“Mumyalama Yerindeki Kişi”), “nub-tA-djser” (“korkmuş diyarın efendisi”) olarak biliniyordu.
Başlangıçta yeraltı tanrısı olarak Hermopolis’in Ogdoad’ıyla akrabaydı . Unas’ın Piramit Metinlerinde Anubis , ölülere rehberlik eden ve Osiris’i bulmalarına yardım eden Horus’un Gözü ile ilişkilendirilir .
Diğer mitlerde Anubis ve Wepwawet (Upuaut), ölüleri yargılanacakları Ma’at‘ın salonlarına götürdü .
Anubis tüm süreci izledi ve kalp tartımının doğru yapılmasını sağladı. Daha sonra masumları göksel bir varoluşa götürdü ve suçluları Ammit’e terk etti .
Eski Mısırlılar, Anubis’in mumyayı koklayacağı ve yalnızca safların cennete gitmesine izin vereceği için, vücudun korunmasının ve tatlı kokulu bitki ve bitkilerin kullanılmasının ölen kişiye yardımcı olacağına inanıyorlardı. İlk mitlere göre, Anubis dokuz yayı (Mısır’ın geleneksel düşmanlarının ortak adı) ele geçirdi ve yendi ve “Yayların Çakal hükümdarı” bir başka lakap kazandı.
Ennead of Heliopolis’in artan gücü, iki dini sistemin birleşmesi ile sonuçlandı. Osiris, Ennead’de Yeraltı Dünyasının Kralı idi ve Anubis’ten daha popüler (ve güçlü) idi, bu nedenle Anubis, mumyalama tanrısı konumuna düşürüldü.
Yüzü kurtarmak için, Anubis’in Osiris öldüğünde bir saygı göstergesi olarak görevinden gönüllü olarak vazgeçtiği belirtildi. Hatta bazı efsaneler, Anubis’in Osiris ve Nephthys‘in (cenaze törenleriyle ilişkilendirilen) oğlu olduğunu bile belirtiyordu.
Anubis, kalbin tartılmasıyla hâlâ yakından ilgileniyordu, ancak bir yöneticiden çok bir koruyucuydu.
Yetimler de dahil olmak üzere kayıp ruhların hamisi ve cenaze törenlerinin hamisi oldu. Bu bakımdan Yukarı Mısır’ın Çakal Tanrısı Wepwawet ile örtüştü (ve sonunda özümsedi) .
Batlamyus Dönemi’nde Anubis , bileşik tanrı Hermanubis olarak Yunan tanrısı Hermes ile ilişkilendirildi. Hermes tanrıların habercisiydi, Anubis ise esasen ölülerin rehberiydi. Hermanubis’e bazen Harpokrates’in nitelikleri verildi. İkinci yüzyıla kadar Roma’da tapınıldı ve Rönesans simyacıları ve filozofları arasında popülerdi.
Rahipler, mumyalama sırasında Anubis maskeleri takarlardı. Anubis maskesinin Osiris mitinden etkilenen daha sonraki bir gelişme olup olmadığı veya bu uygulamanın daha önceki dönemlerde de yaygın olup olmadığı net değildir. Anubis ayrıca mumyalama ritüeli sırasında kullanılan taklit fetişle de yakından ilişkiliydi.
Anubis, mumyalamanın bir sonucu olarak yüksek düzeyde anatomik bilgiye sahipti ve bu nedenle anesteziyolojinin koruyucusuydu ve rahipleri görünüşe göre yetenekli bitki şifacılarıydı.
Krallar Vadisi’ndeki mezarlar genellikle “Yayların Çakal Hükümdarı” olarak “dokuz yayı” (Mısır’ın düşmanları) boyun eğdiren Anubis’in bir imgesiyle mühürlendi ve tanrının cenazeyi fiziksel ve ruhsal olarak koruyacağına inanılıyordu. Lakaplarından biri olan “tpy-djuf” (“dağındaki kişi”), nekropolü koruduğuna ve Theban nekropolünün yukarısındaki tepeden nöbet tuttuğuna atıfta bulunur.
Yeraltı dünyasının girişini koruduğu için kendisine “khentyamentiu” (“batılıların en önde gelenleri”, yani ölüler) lakabı verildi .
Başlangıçta Ra’nın karısı ( Hathor ile özdeşleştirilen ) Ra ve Hesat’ın oğlu olduğu düşünülüyordu , ancak daha sonra mitler onun Osiris ve Nephthys’in veya Set ve Nephthys’in çocuğu olduğunu savundu Mumyalamada kullanılan parfümlü yağlarla olan bağlantısı nedeniyle bazen Bast’ın oğlu olarak tanımlandı Karısı Anput’a (dişi yönü) yalnızca Yukarı Mısır’ın on yedinci nomu ile bağlantılı olarak atıfta bulunulmuştur . Arınma tanrıçası Kebechet’nin ebeveynleri oldukları düşünülmektedir .
Köpekler ve çakallar genellikle çölün kenarlarında, ölülerin gömüldüğü mezarlıkların yakınında devriye gezerdi ve ilk mezarların ölüleri onlardan korumak için yapıldığı düşünülüyor.
Anubis genellikle bir çakal (sAb) olarak düşünülürdü, ancak aynı derecede vahşi bir köpek (iwiw) olabilirdi. Genellikle bir çakal başlı ve uyanık kulaklı, genellikle kırmızı bir kurdele takan ve bir kılıç kullanan bir adam olarak tasvir edilirdi.
Bazen bir çakal olarak tasvir edilmiştir ( Tutankhamun’un mezarındaki güzel örneklerde olduğu gibi ), ancak nadiren bir erkek olarak görünür (bir örnek, Abydos’taki II. Rameses’in cenotaph tapınağındadır) .
Kürkü genellikle siyahtı (gerçek çakallarla ilişkilendirilen kahverengi değil), çünkü siyah doğurganlıkla ilişkilendirilirdi ve öbür dünyada yeniden doğuşla yakından bağlantılıydı. İskenderiye yer altı mezarlarında, iki kobra tarafından kuşatılmış bir Roma kıyafeti ve güneş kursu giymiş olarak tasvir edilmiştir.
Anubis’e Mısır’ın her yerinde tapıldı, ancak kültünün merkezi Yukarı Mısır’ın on yedinci nome’undaki Hardai’de (Kynopolis) bulunuyordu.
Saqqara’nın doğusunda, mumyalanmış köpekler ve çakallardan oluşan bir türbe ve mezarlığın keşfedildiği Anubeion olarak bilinen bir yer vardı. Ayrıca Abt ( Yukarı Mısır’ın sekizinci şehri ) ve Saut’taki (Yukarı Mısır’ın on üçüncü şehri Asyut) kült merkezlerinde de ibadet edildi.
