Her hikayenin iyi bir kötü adama ihtiyacı vardır ve şeytanın ayrıntıda gizli olduğunu söylerler. Apophis’in öyküsünün ayrıntıları okumayı heyecan verici hale getiriyor çünkü bu kadim tanrı muhtemelen büyük bir dinin ilk gerçek şeytanlarından biridir.
Apophis Kimdir?
Apophis’in oldukça itibarı var. Kötülüğün, kaosun , karanlığın ve yıkımın tanrısı olarak bilinir .
Efsanesinin bazı yeniden anlatımlarında Apophis aslında eski bir güneş tanrısıydı ve Ra sahneye çıktığında bir kenara itildi. Apophis onun her gün şafağı getirme görevinde başarılı olmasını istemediği için Ra ve Apophis bu nedenle sürekli kavga ediyorlar.
Dış görünüş
Apophis tam anlamıyla dev bir yılandır, bu yüzden ona “kötü kertenkele” veya “ Nil’den gelen yılan ” gibi takma adlar verilmiştir.
Görünüşünün detayları hakkında bazı hikayeler var. Örneğin vücudunun 50 fit (yaklaşık 15 metre) uzunluğunda olduğunu söyleyen efsaneler var. Diğer hikayeler kafasının bir tür sert ve keskin taş olan çakmaktaşından yapıldığını söylüyor.
Apophis’in diğer adı olan Apep, muhtemelen “kaymak” anlamına gelen başka bir Mısırca kelimeden türemiştir. Aynı zamanda tükürülme kelimesine de atıfta bulunabilir; Apophis’in dışlandığı ve bir kenara itildiği bilindiği için bu uygun olacaktır.
Muhtemelen daha sonra Roma’da yeniden anlatılan bazı hikayeler, Apophis’i kilometrelerce uzunluğunda ve Ra yeraltı dünyasını geçerken her gece güneşi yutmaya çalışan devasa bir altın yılan olarak tanımlar .
Apophis kesinlikle her zaman canavarca bir formla gösterilen birkaç Mısır tanrısından biridir.
Aile
Apophis, hem av hem de savaş tanrıçası olan Neith’in çocuğudur. Apophis ayrıca bir dizi önemli tanrının da kardeşiydi: Ra, Hathor, Sobek , Thoth ve Serqet.
Menşei
Apophis’in en bilinen hikayeleri şüphesiz onun güneş tanrısı Ra ile yaptığı savaşları anlatan hikayelerdir. Ra, her gün güneş mavnasıyla (bazı efsaneler buna savaş arabası der) Dünya’nın altında kaybolana kadar gökyüzünde seyahat ederdi. Yeraltı dünyasında dev yılan, Ra’nın şafağı tekrar getirmesini engellemeye çalışırdı.
Ra’nın mavnasında, Ra’nın geçebilmesi için her gün yılanın karnını kesen birkaç savunmacı vardı.
Ra’yı Apophis’ten korumak için mavnada seyahat eden tanrılar arasında en şaşırtıcı olanı muhtemelen Set’tir. Aynı zamanda kötülüğün, karanlığın ve kaosun tanrısıdır. Ancak Ra ve Set her zaman birbirleriyle ilişkilendirilmiş gibi görünmüyor ve daha sonraki hikayelerde Set’in yerini Hathor gibi başka bir tanrı alıyor.
Bu savaşlarla ilgili pek çok hikaye, diğer tanrıların Apophis’le savaşıp onu yendiğini anlatırken, Ra’nın yılanı yenmek için kediye dönüştüğüne dair bir hikaye de var.
Tarih
Mısır tarihinin erken dönemlerinde Apophis’ten pek bahsedilmiyor. Daha adı bile anılmadan Mısır, yaklaşık beş firavunun kaçışına girmişti. Ancak kayıtlı Mısır tarihinin neredeyse başlangıcından beri devasa yılanların görüntüleri var. Bunlar Apophis ya da sonunda onun efsanesine ilham verecek öncü bir iblis olabilir.
Bu mitolojinin çoğunun Mısırlıların çevrelerinden bildikleriyle şekillendiği oldukça açık olmalı.
Yılanları ölüm ve kötülükle ilişkilendirmek kesinlikle Mısırlıların aklına gelen bir fikir değildi ve eski Mısır’da kedilere büyük saygı duyulurdu. Kediler ve yılanlar da doğal düşmanlardır, dolayısıyla Ra’nın kedi olarak hikayesi sembolik olarak anlamlıdır.
Hiç kimse Apophis’e tapmıyordu ve aslında, bir tür ibadet karşıtlığına adanmış, onu uzak tutmayı amaçlayan bir dizi ritüel içeren eski bir kitap vardı. Sonuçta, riskler oldukça yüksek. Ra’yı durdurmayı başarabilirse güneş doğmayacak ve dünya yok olacak.
Yine de eski Mısır’ın en güçlü tanrılarından biri olarak saygı görüyordu. Asla yenilemezdi, sadece geçici olarak yavaşladı.
Apophis, kötü veya istenmeyen olarak görülen birçok doğa olayının sorumlusu olarak görülüyor. Örneğin depremlerin, vücudunun yeraltı dünyasında kıvranmasının bir sonucu olduğu söyleniyor.
Apep’e tapınma karşıtlığı oldukça ileri gidebilir. Mısırlılar yılanın figürlerini veya heykellerini yapar ve sonra onu yakar, lanetler, üzerine basar ve hatta üzerine tükürürlerdi. Bu onların Ra ve diğer tanrılara yardım ederken ertesi gün güneşin yeniden doğmasını sağlamanın yoluydu.
