Karakuş Han – Türk ve Altay mitolojisinde Kuşlar Tanrısı.
Karaguş veya Harahus olarak da anılır.
Karağuş şeklinde de söylenir.
Özellikleri
Kuşlara hükmeder. Tanrı Ülgen’in oğludur.Karakuş Türklerde büyük ve yırtıcı kuşları tanımlamakta kullanılan ortak bir tabirdir.
Ayrıca, kam’ın ayin sırasında yaptığı hareketlerin, bazı yörelerde rastlanan kartal oyunu ile temsil edildiği görülmektedir. Kartal oyunu Siirt’te, “Harahusta”, Urfa ve Adıyaman’da “Karakustana” şeklinde söylenir. Hınıs’ta ise “Yarkusta” oyunu denir. Bu oyunun Karakuş Han’a bir saygı içermesi de muhtemeldir.
Türk kültüründe Karakuş
Türk şamanları karakuşlara yardımcı ruhlan gözüyle bakarlardı. A. Divayev’in kâleme aldığı şaman şarkılarında bakşının “karakuş”tan yardım istemesine rastlanır. Teleğüt şamanlarının davullarında “demir tırnaklı karakuş” resmi yer alırdı. Manas destanında karakuş, Er Töştük’ü yutar. Karakuşun yavruları annelerine dev bir yılanın ağzından kendilerini onun kurtardığını söyleyince karakuşun karnından sağ kurtulur. “Karakuş” anlam olarak “Simurg” la aynı içeriği taşır.
Etimoloji
Kara (Hara) ve Kuş (Guş) sözcüklerinin bileşik halidir. Kartal anlamına gelir.
