Ecey veya Havva;
Türk ve Altay mitolojisinde yeryüzündeki ilk kadın, Havva.
Ece, Eçe, Ejey, Ecey de denir. Törüngey’in eşidir. Sümerlerdeki Ecem (Kraliçeler Tanrıçası) ile de bağlantılıdır. Âdem ise Elley veya Törüngey olarak bilinir. Türkçede ise abla, kraliçe gibi anlamları vardır. İlk insan olan kocasının ve kendisinin adı Ecey (Ece) ve Elley (Ele) şeklinde geçerler.
İlk insan (ilk erkek ve ilk kadın) kavramlarına tüm kültürlerde ilgi duyulmuştur, çünkü insanın yeryüzünde ne zaman ve nasıl varolduğu sorusu daima merak edilmiştir.
Dünya’ya Törüngey‘le gönderilerek insan neslinin oluşmasını sağlamışlardır. Dünya’ya gönderilmelerinin nedeni ise Erlik adındaki bir kötü varlığın onlara meyve yedirmesidir.
Bunun sonucunda Göktanrı onları evinden kovmuştur ve ceza olarak Ece’ye doğum sancısı vermiştir.
Havva
Değişik inançlarda ve İbrahimi Dinler’de ilk insan Âdem’in eşidir. Bu dinlere göre tüm insanlar Âdem ve Havva’nın çocuklarıdır.
Bazı batı dillerinde Eski Ahid’den geldiği şekliyle Eva diye adlandırılır. Âdem ve Havva yaratılmış oldukları mutlu cennetlerinden işledikleri günah sebebiyle kovulurlar. Yılan ya da şeytan Havvayı, Havva da Âdem’i kandırır.
Yahudi ve Hıristiyan kaynaklarında Havva ilk günahı işleyen insandır, Âdem onun vasıtasıyla yasak meyveyi yemiştir. Kur’an’da ise suç doğrudan Âdem’e izafe edilir. Hıristiyan kaynaklar Âdem-Havva ikilisinin günahından tüm insanları sorumlu tutarlar. İsa’nın bu günahı kaldırmak için geldiğine inanırlar. Sufi kaynaklarına göre Âdem, insanoğlunu temsil etmekte olup, yasak meyveyi yiyen ve Âdem’i de suça ortak eden Havva insan nefsini (egoyu) sembolize etmektedir.
Etimoloji
(Ec/Eç/Eş) kökünden türemiştir. Sümer kökenli olduğu söylenmektedir. Türkçede büyük kızkardeş, kraliçe anlamları vardır. Türkçede ç/ş dönüşümüyle Eş kökünü de işâret eder. Eş hem hayat arkadaşı hem de dişilik anlamları içerir. Ayrıca Moğolca anne anlamına gelir.
