Mouralar
Mouralar , megalitik yapılarla ilişkilendirilen Galiçya mitolojisinden fantastik peri yaratıklardır. Erkek çifti Mouro’dur .
Menşei
Filolog Isodoro Millán için Latince maurus (Gal. mouro’dan gelir ) kelimesi , bizi Latince mortuus’a götüren Hint-Avrupa terimi mr-tuos ile ilgili Kelt mrvos’tan gelir .
Bu nedenle, birçok yazar Mouros’un çoktan yok olmuş, ölmüş ırklar olduğunu iddia ediyor.
Diğerleri için adı Galiçyaca ouro ile ilgilidir.. Ve mourolar yeraltındaki inlerde ve tünellerde yaşayan yaratıklardı ve burada -bölgeye bağlı olarak- kendilerini altın çıkarmaya adamışlardı (adlarının nedeni de buradan geliyordu).
“Vaftiz edilmemiş” ve paganlar olarak sunuldular (o dönemde Galiçya’nın kiliseden oldukça etkilendiği unutulmamalıdır). Mouros kuyumculukta çalışıyordu ve bazı durumlarda Galiçya topraklarına yabancılarmış gibi koyu tenliydiler, oysa mouralar büyücülük konusunda bir üne sahipti ve kızıl saçları vardı (Galiçyaca’da rengi belirtmek için “sarışın” kullanılır). kırmızı, genellikle sanıldığı gibi sarı değil) beyaz tenli.
Yeraltında yaşamaları, zengin olmaları, büyülü güçlere sahip olmaları veya bir tür büyü altında yaşamaları dışında insanlarla aynıdırlar; Genellikle insanlara yalnızca değer kanıtları sunarken görünürler veya altınla ödeme yapılan insanlarla ticaret yaparlar veya değiş tokuş yaparlar, ancak diğerlerine altının dönüştürüldüğü zenginliklerinin kaynağını (mouro ile iş) söylemezler. taşlar veya kömür.
Ayrıca, birkaç ailenin servetinin kaynağını oluşturan muhteşem hazinelerin koruyucusu olarak da bir üne sahiptiler.
Mouros aynı zamanda insanların boyu önce castroların , mámoaların (tümülüsler) ve antik kökenli ve köylüler tarafından bilinmeyen diğer yapıların kökenini açıklama şeklidir . Mouros’un geçmişte Galiçya’da yaşadığını romalılar , Vizigotlar, Fransızlar gibi farklı halklara karşı sürekli savaştıkları da söylenmiştir. Ta ki bu topraklardan kovulana kadar.
Fiziksel
Mouralar , yeraltında veya su altında yaşayan beyaz tenli ve sarı saçlı peri varlıklarıdır. Ara sıra yalınayak ve güzel ayaklarını örten lüks elbiseler giyerler, uzun saçlarını açık bırakırlar ve harika takılarla süslenirler. Melus dongüsünün kökenidir ve ortaçağ şarkılarının, “belida” aşığının soğuk çeşmede saçlarını yıkamasının anlamını açıklığa kavuşturur. O Val, Narón’da ( Galiçya), cemaatin sakinleri bu efsaneyi San Juan Gecesinde Pena Molexa’da temsil ediyor .
faaliyetler
Yöre halkı sık sık bir iğ ve bir kaya ile dönerken mouralarla karşılaşır. Bu gibi durumlarda, farklı testlerden geçmeleri veya büyülü güçlerini aktivitelerini bozan kişiye karşı kullanmaları alışılmadık bir durum değildir.
Kaynakların veya nehirlerin kıyısında otururlar, yıkanırlar, altın saçlarını altın taraklarla tararlar, altın bir aynada kendilerine bakarlar ve beklerler.
