Irkıl veya Arkıl Han; Irkıl Han – Türk ve Altay mitolojisinde söylencesel Şaman. Arkıl Han olarak da bilinir. Şamanların atası olarak kabul edilir.
Özellikleri
Yeryüzündeki ilk şamandır. Üç yıl önce ölenleri bile diriltir, körlerin gözünü açar. Anlatıldığına göre o kadar güçlüdür ki, hiçbir tanrıyı tanımaz.
Tanrı Ayığ Han onu yanına çağırtarak bu gücü nerden aldığını sorar. O da, hiçbir yüce güç tanımadığını ve yaptıklarının kendi gücü ile olduğunu söyleyerek tanrıya karşı saygısızlık yapar. Bunun üzerine Ayığ Han, Irkıl’ı ateşe attırarak yaktırır. Onun yandığı bu ateş diğer gelecek kamların ruhlarını oluşturur.
Türk ayin ve törenlerinin temellerini atan kişi olarak da bilinir.
Bu isim Oğuz Şecerelerinde “Irkıl Hoca” olarak yer alır. İlk şamanın adı olan “Arkıl” ya da “Irkıl” adının özü “Irk” sözcüğüdür (Abdülkadir İnan’a göre Latinlerin “Orakul”ları da Türk mitolojisine aittir ve Türkçe “ırk” kökünden gelmektedir.
Ancak bu sadece bir varsayımdır.) Eski Türkçe’de “ırk bakmak”, fala bakmak anlamına gelir. Eski Türk inanışlardaki fal uygulamalarını anlatan bir kitabın adı “Irk Bitik” olarak geçer. Falcılar için ise şu tabirler kullanılır:
- Bakı: Fal, Bakıçı: Falcı (Bakmak fiilinden).
- Körüm: Fal, Körümçü: Falcı (Körmek/Görmek fiilinden).
Irık (Irk)
Irık (Irk) – Eski Türkçede Falcılık ve Kehânet anlamına gelir. Gelecekten haber verme demektir. Falcılık tüm toplumlarda değişik nesnelerle gerçekleştirilen bir uygulamadır. Özellikle Türk masallarında Çingenelerle özdeşleşmiş bir kavramdır. Falcılara Irkçı adı verilir. Irkıl Han’ın adı da bu isme dayanır.
Irklamak (Irıklamak) ise kehânette bulunmak, falcılık yapmak, gelecekten haber vermek demektir.
Etimoloji
(Ar/Ir) kökünden türemiştir. Irlamak, yırlamak fiilleriyle igilidir. Konuşmak, şarkı söylemek içeriğiyle bağlantılıdır. Konuşmak, çağıldamak, ezgi, şarkı söylemek anlamlarını taşır. Moğolca İre, Türkçe Irım sözcükleri kehânet demektir. Irık kelimesi, kehânet, büyülü söz anlamlarını taşır. Irk ise fal demektir.
