Ulusal Destan Nedir ve Nasıl Ortaya Çıkmıştır
Ulusal bir destan, belirli bir ulusun özünü veya ruhunu yakalamaya ve ifade etmeye çalışan ya da buna inanılan destansı bir şiir evet da destansı bir edebi eserdir – mutlaka bir ulus devlet değil, en azından bağımsızlık özlemleri olan bir etnik ya da dilsel grup veya özerklik .
Ulusal destanlar sıklıkla bir ulusun kökenini, tarihinin bir bölümünü veya diğer ulusal semboller gibi ulusal kimliğin gelişimindeki önemli bir olayı anlatır .
Tarih
Ortaçağda Homeros‘un İlyada‘sı tarihsel gerçeklere dayanıyordu ve Truva Savaşı , Avrupa monarşilerinin soy kütüklerinde çığır açan bir olay olarak görülmeye başlandı.
Virgil’in Aeneid’i , Truva’nın Düşüşünden başlayıp genç Roma ulusunun doğuşuna kadar uzanan İlyada’nın Romalı eşdeğeri olarak alındı .
O zamanlar hakim olan tarih anlayışına göre, imparatorluklar organik bir ardışıklık içinde doğup öldüler ve geçmiş ile bugün arasında benzerlikler vardı. Monmouth’lu Geoffrey’in 12. yüzyıl klasik esintili Historia Regum Britanniae’siörneğin, İngilizler veya Galeri için bu işlevi yerine getirdi .
Tıpkı kralların geçmişin büyük liderlerini, İskender veya Sezar’ı taklit etmeyi özlemesi gibi, şairler için de yeni bir Homeros veya Vergilius olmak cazip geliyordu. 16. yüzyıl Portekiz’inde Luís de Camões ,Os Lusíadas’ında Portekiz’i bir deniz gücü olarak kutlarken Pierre de Ronsard , Virgil’in Fransa’nın soyunun Truva prenslerine kadar uzanan şiirinin Galya eşdeğeri olması amaçlanan bir destan olan La Franciade’yi yazmaya koyuldu. .
Bununla birlikte, ulusal bir ethosun ortaya çıkışı , Romantik milliyetçilikten kaynaklanıyor gibi görünen ulusal destan ifadesinin icat edilmesinden önce geldi .
Bariz bir ulusal destanın olmadığı yerlerde, onu doldurmak için “Romantik ruh” motive edildi. “Ulusal” mitteki algılanan bir boşluğu doldurmak için icat edilen erken bir şiir örneği , Macpherson’ın İskoç Galcesi’ndeki eski kaynaklardan çevirdiğini iddia ettiği James Macpherson’ın bir şiir dizisinin anlatıcısı ve sözde yazarı Ossian’dır .
Bununla birlikte, birçok ulusal destan (Macpherson’ın Ossian’ı dahil ) 19. yüzyıl romantizminden önce gelir.
Adam Mickiewicz’in Pan Tadeusz’u (1834), genellikle Avrupa edebiyatındaki son epik şiir olarak kabul edilir.
