Genel Türk TarihiMitolojilerTürk Mitolojisi

Bayçar Ne Demek

Bayçar Ne Demek;

Bayçar – Türk, Altay ve özellikle Balkar halk kültüründe kurban. Türkçedeki “kurban” sözcüğünün içerdiği anlamdan daha geniş kapsamlıdır. İlahi bir amaçla kesilen veya doğaya salınan hayvan ya da doğaya saçılan yiyecek, içecekler ile tahılları da içerir.

Anlam ve İçerik

Bayçarmak

(Kurban Etmek) fiili ile de kullanılır. Kereh (Kergek ) sözcüğü de eşanlamlı olarak kullanılmıştır.

Kurban yeryüzündeki bütün inanç sistemlerinde rastlanan bir olgudur. İlkel topluluklarda gökten gelen bir yıldırımın kurbanı yakması, Tanrı tarafından kabul edildiği anlamına gelir. Ateşe verilen kurbana Vot Çüke (Vut Şüke) denilir. Türklerde ve Moğollarda ve bağlantılı kavimler olan Ural- Ugor boylarında hiçbir zaman insan kurbanına rastlanmadığı için İbrahim peygamberin oğlunu kurban etme girişiminin Tanrı tarafından ödüllendirilmesi ama bu ödülün ise oğul kurbanının engellenmesi ve hattâ yasaklanması şeklinde verilmesi merhamet ve bağışlama duygularını yansıttığı için büyük ilgi görmüştür.

Kurban rastgele seçilmez, üstün ve seçkin bir özelliği olmalıdır. İslam dini ile daha da önem kazanan Kurban kavramı İbrahim peygamberin oğlunu kurban etmeye niyetlenmesi ama karşılığında ona bir koç gönderilmesi çok bilinen olaydır.

Öteki dünya ile iletişim kurmanın bir yolu olarak algılanır. Türklerde dört tür kurban uygulaması vardır.

  1. Saçı: Cansız kurban.
  2. Idık: Azat kurbanı.
  3. Kurumsak: Kanlı kurban.
  4. Tayılga: Boğarak kurban.

Saçılga                                                                                                              

Saçılga – Türk, Altay ve Moğol halk inancında ve Orta Asya şamanizminde Kansız Kurban. Saçu veya Saçıl da denir. Moğollar Saçulı olarak söylerler. Saçmak fiilinden gelir. Saçılan şey demektir. Genel olarak iki anlamı vardır:

  1. Doğaya dökülerek verilen yiyecek ve içecek şeklindeki kurban.
  2. Gelinin başından dökülen hediyeler.

Bu terim neredeyse bütün Türk boylarında ortak bir kavramdır. Moğollar’da “Saçu” olarak da bilinmektedir. “Saçılga” yahut “Çaçılga” adı da verilir.

Tayılga                                                                                                             

Tayılga – Türk, Altay ve Yakut halk inancında ve Şamanizm‘inde hayvanın boğularak (kesilmeden) öldürülmesi suretiyle gerçekleştirilen kurbandır. Altaylılar ve Yakutlar (bu gün bile) kurban olarak kestikleri atın derisini uzun bir sırığa geçirip tıpkı at şekline sokarak asarlar. Bu kurban merasimin yapıldığı bu yere de tayılga derler.

Idık                                                                                                                         

Idık – Türk ve Altay halk inacında ve halk kültüründe azat kurbanı. Iduk, Itık, Iyık olarak da söylenir. Doğaya salarak başıboş bırakma şeklinde gerçekleşen kurbandır. Böylesi hayvanlar doğuya doğru sürülür, üzerine bir işâret koyulur. Ve bir daha kimse elini süremez.3 Ayrıca Tanrı’ya aitlik ve Tanrı tarafından gönderilmişlik anlamlarına da gelir. Macarcada İtsen sözü Tanrı demektir. Türkçede Idı/İdi/İzi/ sözcükleri de Tanrı anlamı içerir. İye/İçe/İse/İsi/İçi ve hattâ İne/İni tabirleri de koruyucu ruh demektir. Idukut; Kut sahibi, Tanrıdan gelen, Tanrıya yakın, Tanrıya benzer, Tanrı tarafından görevlendirilmiş vb. anlamları içeren ve Uygur kağanlarının büyük çoğunluğunun kullandığı bir unvandır. Idımak (azat etmek) fiilinden türemiştir. Kutluluk ve tanrısallık anlamlarını da içerir.

Kurumsak                                                                                                 

Kurumsak – Türk ve Altay halk inancında Kanlı Kurban. Tanrısal veya dinî bir amaçla kesilecek hayvan. Aynı zamanda kurban törenini de ifâde eder. Moğolcada Kurım sözcüğü şölen, şenlik anlamlarına gelmektedir. Kurum şekliyle Tunguz ve Macar dillerine de geçmiştir. Büyüklük ve görkem anlamı olduğu kadar, kurum sözcüğü is, kül demektir. Ve eski çağlarda kurbanın yakılması ile de bağlantılıdır. Moğolcada Hurım/Kurım sözcüğü düğün demektir.

Yağış                                                                                                           

Yağış – Kurban. Tanrısal veya dini bir amaçla kesilecek hayvan. Eski devirlerde kurbanları Tanrısal bir alevin yaktığı düşünüldüğü için Yakılan anlamı vardır. (Yağ / Yak) kökünden türemiştir. Yakmak fiili ile ilglidir. Yakılan demektir. Moğolca Yag sözcüğü tam ve eksiksiz anlamlarına gelir.

Etimoloji

  • Bayçar: (Bay/Pay/May) kökünden türemiştir. Geçim, zenginlik, rızk ve kutsallık anlamları vardır. Bayçarmak sözü kurban kesmek anlamına gelir. Moğolca ve Türkçede Bay, Mançu ve Evenk dillerinde Bayan kelimeleri zengin, soylu mânâsı taşır.

Kereh: Sözcük ölmek anlamı içerir. Ayrıca gereklilik bildirir. Germek fiili ve gereklilik (farz) sözcüğü ile de ilgilidir. Moğolca Hereg/Kereg sözü de gereklilik (farz) anlamı taşır.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu
Kapalı

Reklam Engelleyici Algılandı

Lütfen reklamların gösterimine izin veriniz. Bu siteyi ayakta tutabilmek için gereklidir. Please allow ads to be displayed. This is necessary to keep the site up and running.