Tanrıça Afrika
Dea Africa olarak da bilinen Tanrıça Afrika , milattan önce ilk yüzyıllarda Romalılar tarafından Afrika’nın kişileştirilmesiydi .
Bazıları için doğurganlık ve bolluk tanrılarından biriydi. İkonografisinde tipik olarak bir fil maskesi başlığı, bir bereket , bir askeri standart ve bir aslan vardı.
Romalılar için “Afrika” her şeyden önce fethettikleri Kuzey Afrika idi ve diliya/kişileştirmeye Afrika özellikleri verilmemişti;muhtemelen Berberi olduğu düşünülüyordu , ancak bu, temsillerin büyük çoğunluğunda değerlendirilemez. Bu, Rönesans’ta yeniden canlandırıldıktan sonra değişti, şimdiye kadar açıkça hiçbir ilahi iddiası olmayan Afrika’nın kişileştirilmesi .
Roma
Roma Afrika’sında bazı madeni paralar, oyma taşlar ve mozaikler üzerinde tasvir edilmiştir . Tunus’taki El Cem müzesinde bir mozaiği bulunur . Timgad’da bulunan bir kutsal alan ( Berber dilinde Thamugadi ) tanrıça Afrika’nın ikonografisine sahiptir.
Britanya , İspanya , Makedonya ve Yunanca konuşulan bir dizi eyalet gibi bir dizi “eyalet kişileştirmesinden” biriydi . Afrika, ortaya çıkan en eski ülkelerden eski ve Büyük Pompey’in MÖ 80’deki Afrika zaferinin tanıtımıyla ortaya çıkmış olabilir ; Hem Pompey hem de Afrika’nın gösterildiği bazı madeni paralar günümüze ulaşmıştır.
Fil başlığı ilk olarak, yaşamı boyunca basılan (muhtemelen sahte) “Porus madalyonları” ve MÖ 319’dan 294’e kadar Mısırlı I. Ptolemy’nin madeni paraları dahil olmak üzere, Hindistan’ı işgalinin anısına Büyük İskender’i tasvir eden madeni paralarda görülüyor .
Firavun ideolojisiyle yankı uyandırmış olabilir . Görüntü daha sonra Afrika Seferi’nin ardından MÖ 304 civarında basılan Syracuse’lu Agathocles’in madeni parasında benimsendi. Daha sonra , Pompey’in MÖ 1. yüzyılda mağlup ettiği bir krallık olan Numidia Kralı İbaras’ın madeni paralarında görülüyor , bu yüzden büyük olasılıkla Pompey’in resim yapımcıları tarafından oradan alındı.
Tanrıça
Romalılara göre, edebi ve ikonografik kolaylıklar olarak anlaşılan tapınma ve kişileştirme figürleri alan tanrıçalar arasındaki ayrım çok esnekti ve Afrika, ikisi arasındaki sınırda görünüyor. Kesinlikle büyük bir tanrı değildi, ancak zaman zaman bazı dini kültler almış olabilir.
Yaşlı Pliny ,Natural Story adlı kitabında , bilim adamlarının “Afrika’da hiç kimse Afrika’yı çağırmadan hiçbir şey yapmaz” olarak çevirdiği “Afrika’da nemo destinat aliquid nisi praefatus Africam” yazdı. , onun varlığının ve öneminin edebi kanıtı oldu, bazı durumlarda Kuzey Afrika tanrıça merkezli bir kültün kanıtı olarak yorumlandı.
Diğer yazarlar da Afrika’nın kadın kişileştirilmesini bir “Dea” veya tanrıça olarak yorumladılar.
Bununla birlikte Maritz, kişileştirilmiş Afrika’nın Romalılar için veya başka herhangi bir yerde bir “Dea” veya tanrıça olup olmadığını sorguladı. Maritz, fil kafa derisi başlıklı “Dea Africa” ikonografik görüntülerinin Afrika için sadece bir Roma ikonu olduğunu belirtiyor.
Bunun nedeni muhtemelen ne Pliny’nin ne de ondan sonra herhangi bir yazarın onun için “Dea” yazmamış olması veya “Dea Africa” yazan bir epigrafik yazıt olmamasıdır. Buna karşılık, diğer Roma tanrıçaları metinlerde ve yazıtlarda Dea ön ekini taşırlar.
Maritz, Romalıların zaten kendi doğurganlık ve bolluk tanrıçalarına sahip olduğunu ve aynı tanrı rolüne sahip rakip bir tanrıçaya gerek olmadığını belirtiyor.
Rönesans
Rönesans’ta Afrika, diğer kişileştirmelerle birlikte yeniden canlandı ve şimdi, 17. yüzyılda, Romalı niteliklerinin yanı sıra genellikle Koyu renk, kıvırcık saç, geniş bir burun verildi.
Birkaç medyada popüler olan Dört Kıta görüntülerinin gerekli bir parçasıydı .
