Roma Mitolojisi
Roma Mitolojisi Hakkında; Yunanlıların aksine, Roma mitolojisi kurak ve yoksul görünüyor. Kural olarak Romalılar mit yapıcı değillerdi ve sahip oldukları mitler de genellikle ithal ediliyordu.
Roma tanrıları, pratik ve hayal gücünden yoksun Romalılar gibi faydacıydı. Bu tanrıların insanlara hizmet etmeleri ve onları korumaları bekleniyordu ve yararlı olamadıklarında ibadetleri kısıtlandı. Bu, Romalıların dini duygulardan yoksun olduğu anlamına gelmez. Doğada var olan tanrılara dair panteistik bir anlayışları vardı. Ancak en derin dini duyguları aile ve devlet merkezliydi.
Romalılar MÖ 3. yüzyıldan itibaren Yunan tanrılarını benimsediklerinde, bu tanrılar Roma dinine uyacak şekilde basitleştirildi. Mars, Roma fetihlerine yardım ettiği ve onu simgelediği için Jüpiter’den daha fazla onurlandırılan imparatorluk çağının baş tanrısıydı.
Mitolojik konuları ele alan yazarlar, tipik olarak Roma geçmişini yücelten vatansever efsaneleri veya aşk hikayelerini ele aldılar. Böylece devlete ya da ailenin temeli olan aşka, Yunan mitolojisinden türetilen terimlerle haraç ödediler. Vergil’in destansı şiiri The Aeneid’de ya da Ovid’in The Metamorphoses adlı şiirsel derlemesinde yaptığı gibi, bazen ödünç aldıklarında gerçek özgünlüğe ulaştılar .
Roma Tanrıları
Hemen ardından listelenen tanrılar, Yunan tanrılarının Roma uyarlamalarıydı. Bunların hem Roma mitolojik yazımında hem de Roma dininde önemi vardı. Ardından, esas olarak Roma dini için önemli olan tamamen yerli tanrılardan bazılarını listeleyeceğiz.
Jüpiter , Jove (Zeus) Roma panteonunda hüküm sürdü ve göksel fenomenlerin ve adaletin tanrısı olan devleti savundu.
Juno(Hera), Jüpiter’in karısı, annelik ve çocuk doğurma tanrıçası.
Jüpiter’in babası Satürn (Cronus), Altın Çağ’da İtalya’yı yönetti.
Onun onuruna, efendiler ve kölelerin rol değiş tokuşu yaptığı, hediye verme ve lisans verme zamanı olan bir kış festivali olan Saturnalia düzenlendi.
Juno’nun oğlu Mars(Ares), çok saygı duyulan bir savaş tanrısıydı ama aynı zamanda bir tarım tanrısıydı. Bu nedenle, iki temel Roma uğraşını temsil ediyordu – çiftçilik ve dövüş.
Vesta(Hestia), ocağın ve kurbanlık ateşin güzel bir tanrıçasıydı. Tapınağına Vesta Bakireleri baktı.
Ceres(Demeter) tahıl tanrıçasıydı.
Minerva(Athena), ticarete de başkanlık eden bir savaşçı tanrıçaydı.
Neptün(Poseidon) denizlerin efendisiydi.
Dis , Pluto (Hades) ölümün yeraltı dünyasını yönetiyordu.
Merkür(Hermes) bir ticaret ve mesaj tanrısıydı.
Başlangıçta bir tarım tanrıçası olan Venüs(Afrodit), aşkın, özellikle de cinsel aşkın tanrısıydı.
Oğlu aşk tanrısı(Eros), erotik çekimin tanrısıydı.
Vulcan , Mulciber (Hephaestus) bir ateş ve sıcaklık, demirhane ve volkanik patlamalar tanrısıydı.
Liber , Bacchus(Dionysus) şarap ve sarhoşluğun tanrısıydı.
Diana(Artemis) bir avcı, orman ve ay tanrıçasıydı.
Apollon,Yunanistan’da olduğu gibi hakikat ve ışık tanrısıydı.
Bahar tanrıçası Proserpina (Persephone), Ceres’in kızı ve Pluto’nun karısı.
Numina , doğada yaşayan ve en eski tanrılar olan günlük insan faaliyetlerine başkanlık eden belirsiz, koruyucu güçlerdi.
Janus başlangıçların, girişlerin ve genel kapıların, gidişlerin ve dönüşlerin tanrısıydı. Tapınağındaki Janus heykelinin iki yüzü vardı, yükselen güneşe bakan genç ve batan güneşe bakan yaşlı. Roma’daki tapınağının kapıları yalnızca barış zamanlarında, ki bu son derece enderdi, kapanırdı.
Lares ve Penates, esas olarak ailenin tanrılarıydı. A Lar koruyucu bir ata ruhuydu, Penatlar ise ev tanrıları, ocak ve kiler koruyucularıydı. Her Roma ailesinin kendi özel tanrıları vardı. Bununla birlikte, Roma şehirlerinin onları korumak için halka açık Lares ve Penates’leri vardı.
Büyük cinsel organları olan çirkin bir tanrı olan Priapus , doğurganlığı destekledi.
Sylvanusve Faunus, ormanın rustik tanrılarıydı ve Pan gibi keçi inciklerine sahipti. Faunlar , ormanlık keçi adamlardı ve çoğu zaman atların kalçaları olan Satyr’lerle karıştırıldılar.
Flora çiçeklerin, meyvelerin ve baharın tanrıçasıydı.
Yeleliler , kötü bedenden ayrılmış Lemurların ( ayrıca Larvaların)aksine, ölülerin hayırsever ruhları, iyi ruhlardı .
