Karaş Han – Türk ve Altay mitolojisinde Karanlık Tanrısı. Karış Han olarak da bilinir.
Altay mitolojisinde, Erlik’in dokuz oğlundan biri olduğuna inanılan ve Yeryüzü’ndeki kötülükleri yönetenler arasında yer aldığı kabul edilen tanrıdır.
Karanlığı oluşturur. Geceleri hüküm sürer. Erlik Han’ın oğludur. Sert yapılı, iri vücutlu olarak anlatılır. Kara Yılanları vardır.
Kargıma
Kargıma – Türk, Anadolu ve Altay halk inancında beddua. Kargış (Karış) ve Moğolcada Harah olarak da söylenir. Bir insan için kötü temennilerde bulunma ve bu amaçla Tanrı’ya yakarma. Anadoluda Karış Vermek tabiri lânet okumak, beddua etmek anlamında kullanılır. Ah ve Ah Etmek de benzer anlamlara sahiptir. “Ahım Çıktı” veya “Ahım Tuttu” deyimlerinde olduğu gibi. Kargımak veya Kargamak (beddua etmek) fiili ile de kullanılır. Karga kuşu, hem rengi hem de Nuh tarafından kendisine kargındığı için bu adı almıştır. Karşıtı Alkımadır.
İlenç
İlenç – Türk ve Altay halk kültüründe ve inancında lânet demektir. Kötü kader, kötü son, felaket gibi bir insanın başına gelen ve peşini bırakmayan olumsuz durumları ifâde eder. Bir çeşit ceza olarak algılanır. Ayrıca bu gibi durumlara yönelik temennileri de içerir.
Türk inanışında haksız yere yapılan lanetin kişinin kendisine döneceğine inanılır. Lânet, bir kavram olarak neredeyse yeryüzündeki tüm toplumlarda mevcuttur. İlenmek fiili ile de kullanılır. Bu takdirde bir kişi için kötü temennilerde bulunmak, başına felaket gelmesini istemek demektir. (İl/Yil/Yel) kökünden türemiştir. Kötülük anlamını içerir.
