Akelarre
Akelarre , Cadıların Şabatı (cadıların toplantılarını düzenlediği yer)anlamına gelen bir Akerra Bask dilinde erkek keçi anlamına geliyor. Cadıların Şabat’larının bir keçi tarafından yönetileceği tasavvur ediliyordu.
Kelime, Kastilya İspanyolcasına ( Aquelarre yazımını kullanan ) ödünç verilmiştir . 17. yüzyıldaki cadı duruşmalarından bu yana Kastilya İspanyolcasında kullanılmaktadır . Bu kelime en çok Goya’nın Museo del Prado’da yaptığı, cadıları devasa bir erkek keçi eşliğinde tasvir eden büyücülük tablosunun başlığı olarak ünlüdür .
Önerilen en yaygın etimolojik,erkek keçinin ( aker “ geyik, teke” ) çayırı ( larre ) anlamına gelmesidir .
İspanyol Engizisyonu, insanları Şeytan’a tapınmayla bağlantılı olarak kara keçiye tapmakla suçladı .
Alternatif bir açıklama, başlangıçta alkelarre olduğu , alka’nın Dactylis hispanica bitkisinin yerel adı olduğu olabilir .
Bu durumda ilk etimoloji Engizisyonun manipülasyonu olurdu, gerçek şu ki Basklar 1609-1612 zulüm döneminde veya daha sonra sorgulayıcıların bahsettiği “akelarre”nin ne anlama geldiğini bilmiyorlardı.
“Aquelarre” kelimesi ilk kez 1609’da İspanyolca bir soruşturma brifinginde, ‘şeytani meclis’ anlamına gelen junta diabólica ile eşanlamlı olarak tasdik edildi.
Çoğunlukla tek dilli İspanyolca konuşan kopyacılar tarafından İspanyolca metinlere aktarılan Baskça terimler hatalarla doluydu.
Bununla birlikte, siyah keçi veya Akerbeltz, Bask mitolojisinde tanrıça Mari’nin bir özelliği olarak bilinir ve Roma çağından kalma bir levhada adak olarak bulunur.
Akelarre denilen yerler
- Akelarre : Mañaria’nın ( Biskay ) bir alanı .
- Akelarrenlezea : Zugarramurdi’nin büyük bir mağarası , ( Navarre)). Cadılar aslında mağaranın dışında Berroskoberro’nun yerinde buluştular. Bazıları keçinin, mağaranın dışındaki taşta bulunan bir delikten kendisine tapanlarla konuştuğunu söylüyor. Mağaranın en geniş yeri 120 metredir. “Cehennem” nehri mağaranın ortasından geçmektedir. Yüzyıllardır mağaranın tabanını aşındırıyor, mağaranın tavanı zaten 12 metre yüksekliğe ulaşmış durumda. En büyük mağaranın içinde 18. yüzyıldan kalma bir kireçtaşı fırını kalmıştır. Çiftçiler kireçtaşı fırınından daha fazla ürün almayı faydalı buldular. En büyük mağara olan Akelarre mağarasından başka bir mağaraya ulaşabiliyoruz. Mağaranın adı mağaranın girişindeki çayırlıktan gelmektedir. Akelarre orada kutlanırdı. Daha ileride nehir, “cadıların mağarası” adı verilen derin bir boğazı takip eder.
Bask kültüründe sabbat buluşma yerleri için kullanılan diğer anlamlı isimler şunlardır:
- Eperlanda : Muxika’daki ( Biskay ) keklik tarlası .
- Dans yeri : Bugün ve Idiazabal ( Gipuzkoa ) arasındaki dans yeri.
- Mandaviita : Ataun’da (Gipuzkoa).
- Sorginzulo : Zegama’da ve Ataun’da birer cadı deliği (ikisi de Gipuzkoa’da).
- Günahkar çayır : Bu Ziordia ( Navarre ) günahkar çayır .
- Sorgintxulo : Cadıların deliği, Hernani’de (Gipuzkoa) bir mağara .
- Atşegin Soro : Keyif bahçesi. Engizisyon kayıtlarına göre cadıların Errenteria’daki (Gipuzkoa) Macha’nın alanını bu adla adlandırmalarıydı .
- Basajaunberro : Auritz’de (Navarre) Basajaun (ormanın vahşi adamı) bölgesi .
- Sorginerreka : Tolosa’daki (Gipuzkoa) Cadılar Deresi .
- Edar Iturri : Tolosa’da (Gipuzkoa) Güzel Bahar.
- Sorginetxe : Cadıların evi, Aia’da ( Gipuzkoa).
- Akerlanda : Gautegiz Arteaga’da (Biscay) keçi çayırı .
- Anboto : Durango’da (Biscay).
- Garaigorta : Orozko’da ( Biscay).
- Petralanda : Dima’da (Biscay).
- Huş ağacı : Urizaharra’da ( Alava ) .
- Abadelaueta : Etxaguen’de ( zigot , Alava).
- Irantzi , Puilegi , Mairubaratza : Oiartzun’da (Gipuzkoa).
- Larrun Dağı: O (Navarre), sara ve Azkaine’de ( İş gücü ) cadılar toplandı.
- Jaizkibel dağı: Hondarribia’da ( Gipuzkoa). Engizisyon, Akelarre’yi Santa Barbara kilisesinin yakınında kutladıklarını duydu. Yerel söylenti Mendelu, Santa Engrazi ve Puntalea köprülerinde Akelarres’in bulunduğuna inanıyor.
Antropoloji açısından akelarres, o dönemde dini otoriteler tarafından yasaklanması nedeniyle gizlice kutlanan pagan ayinlerinin kalıntıları olacaktır.
Bazıları ilk Akelarres’in Klasik Yunanistan’da çıplak ve sarhoş kadınların erkeksiz partileri kutlamak için dağa çıktıklarında yapıldığını söylese de, bu tanımlama yanlıştır, çünkü onlar Tanrı Dionysos’a tapıyorlardı ve cadı değillerdi.
Büyücülerin toplantıları hakkındaki dedikodular orta çağda yayıldı . Ancak muhtemelen şifalı bitkilerin özellikleri hakkında bilgisi olan sıradan kadınlardan bahsediyorlardı .
Atropa belladonna bitkisinin Akelarre efsanesinde ve sembolojisinde önemli bir anlamı vardır.
İspanyol Engizisyonu Logroño büyük bir cadı avı Zugarramurdi kazığa bağlanarak yakıldı Julio Caro Baroja cadı avı”Cadının Şabatı” kelimesiyle eşanlamlı hale geldi ve hem Baskça hem de İspanyolca’da ortak dil haline geldi.
İspanyol Engizisyonu, Logroño’da büyük bir cadı avı gerçekleştirdi. Zugarramurdi’de bir kadın kazığa bağlanarak yakıldı. Julio Caro Baroja, cadı avı terimini “Cadının Şabatı” kelimesiyle eşanlamlı hale getirdi ve bu terim hem Baskça hem de İspanyolca’da ortak bir dil haline geldi.İspanyol Engizisyonu’nun cadı avları, Orta Çağ ve Rönesans dönemlerinde Avrupa’nın birçok yerinde gerçekleşti. Bu dönemde, cadıların şeytani güçlere sahip olduğuna ve topluma zarar verdiğine inanılıyordu. Cadı avları sırasında binlerce kadın ve bazen erkek de suçlu bulunarak işkence gördü ve öldürüldü.
Cadı avlarının en yoğun yaşandığı bölgelerden biri İspanya’nın Logroño şehriydi. İspanyol Engizisyonu, burada büyük bir cadı avı düzenledi ve birçok masum insanın hayatını kaybetmesine neden oldu. Cadı olarak suçlananlar, işkence altında itiraf etmeye zorlandı ve genellikle kazığa bağlanarak yakıldı.
Zugarramurdi ise İspanya’da cadı avlarının en korkunç örneklerinden biriydi. Burada bir kadın, cadı olduğu iddiasıyla yakalandı ve halkın gözleri önünde kazığa bağlanarak yakıldı. Bu vahşi olay, halk arasında büyük bir dehşet yarattı ve cadı avlarının ne kadar acımasız olduğunu bir kez daha gözler önüne serdi.
Julio Caro Baroja, cadı avı terimini “Cadının Şabatı” olarak adlandırdı ve bu terim, Baskça ve İspanyolca’da ortak bir dil haline geldi. Cadı avlarına ilişkin bu korkunç dönem, insanlık tarihinde bir kara leke olarak kalmaya devam ediyor. Bugün, bu acı hatıralar bizi geçmişin karanlık yüzüne götürürken, aynı zamanda insanlığın ne kadar ilerlediğini ve böyle zulümlerin artık yaşanmadığını da hatırlatıyor.
