Ares Savaş Tanrısı
Antik Yunan mitolojisinde, Ares savaş tanrısı olarak bilinir. Roma mitolojisinde ise Mars olarak adlandırılır. Ares, Zeus ve Hera’nın oğlu ve Olimpos Dağı’ndaki diğer tanrıların arasında yer almaktadır.
İçindekiler
Ares, savaşın, şiddetin, kanunun ve savaşçıların tanrısı olarak bilinir. Savaşın, savaşçıların cesareti ve kahramanlıkları için savaşın vahşiliğini ve acımasızlığını simgeleyen bir tanrıdır. Ares, savaşın başlangıcında insanlara ilham verir ve savaş alanında onları destekler.
Ares, savaşın yanı sıra, aşkın da tanrısıdır. Aphrodite ile birlikte olması onu aşkın tanrısı olarak anılmasına neden olur. Ancak, bu ilişki genellikle ahlaki açıdan eleştirilir. Ares, savaşta korkusuz ve acımasız bir savaşçıdır, ancak aynı zamanda aşkta tutkulu ve romantiktir.
Ares, Yunan mitolojisinde birçok hikayede yer almaktadır. İlk olarak, Titanlar Savaşı’nda yer aldı ve savaşın sonunda zafer kazandı. Ayrıca, Troia Savaşı’nda da önemli bir rol oynadı ve savaşta birçok kahramanlık yaptı.
Ares, Yunan mitolojisinde diğer tanrılarla çatışmaya girdiği için sıklıkla eleştirilir. Ares, diğer tanrılarla çatışmaya girdiği için sıklıkla eleştirilir. Özellikle, Athena ile aralarında bir çekişme vardı. Athena, savaşı kazanmak için strateji ve zeka kullanırken, Ares, güç ve şiddete güvenirdi. Bu nedenle, Athena ve Ares arasındaki çekişme genellikle zeka ve strateji ile güç ve şiddet arasındaki çekişme olarak yorumlanır.
Ares’in sembolü, pişmiş bir kask ve kılıçtır. Ayrıca, Ares’in sembolü alevli bir kalkan ve savaş arabasıdır. Savaşın tanrısı olarak, Ares’in sembolü sıklıkla savaşta kullanılan silahlar ve askeri teçhizatlarla ilişkilendirilir.
Ares, Yunan savaş tanrısıydı ve belki de çabuk öfkelenmesinden, çoğunlukla agresif olmasından, ve tükenmek bilmeyen kavga sevdasından dolayı tüm Olimpos Tanrılarının en sevilmeyeniydi. Afrodit‘i baştan çıkarmasıyla, Herkül’le savaşıp yenilmesiyle ve Poseidon’un oğlu Halirrhothious’u öldürerek Poseidon’u kızdırmasıyla bilinir. İnsani yönleri daha ağır basan Olimpos Tanrılarından biri olan Ares, Yunan sanatına popüler bir konu olmuştu ve Roma döneminde, Roma savaş tanrısı Mars olarak çok daha ciddi yönleriyle incelenince daha çok rağbet gördü.
Aile Bağları
Zeus ve Hera‘nın oğlu Ares’in kız kardeşleri Hebe ve İlithiya’ydı. Bir Tanrı olmasına rağmen, Yunanlılar Ares’i kendilerinden tamamen farklı, yabancı ve savaşı seven halklarla ilgili düşündüklerini yansıttığı için Trakya’dan görüyorlardı. Ares’in farklı partnerlerden, aralarından birkaçının Herkül’ün On İki Görev’ini yaparken karşı gelecek kadar şanssız olduğu birçok çeşitli çocuğu vardı.
Amazon kraliçesi, Ares’in kızı Hippolyte kuşağını Herkül’e kaptırmıştı; oğlu Eurytion sığırlarını kaybetmişti. Diodimis’in ise atlarını çalmıştı bu Yunan kahraman. Cesur ve oldukça savaşçı Amazonların da Ares’in soyundan geldiğine inanılıyordu.
Yunan mitlerinde Ares, cazibesi ve cesareti ile öne çıkıyordu, ki bu özellikler hiç şüphesiz Yunan Tanrıçası olan Afrodit’in (Hephaistos’la evli olmasına rağmen) sevgisini kazanmasına yardımcı olmuştu. Sonrasında Ares’ten bir kız, Harmonia ve aşk ve şehvet tanrısı olan Eros dünyaya gelmişti. Hephaistos, aşıkları ustaca yapılmış bir yatağın içine hapsetmeyi başarmıştı, ve bu hikaye, Homeros’un Odysseia eserinin 8. Kitabında ayrıntılı olarak anlatılmıştır. Yakalandıktan sonra, Ares’in akılsızlığının cezası Olimpos Dağı’ndan geçici sürgün edilmesiydi.
Herkül ile Savaşı
Ares ile ilgili en popüler efsane Herkül’le olan savaşıydı. Ares’in oğlu Kyknos’un, Delfi’deki kahine giden hacıların yolunu kestiği için adı çıkmıştı, böylelikle Herkül’ü onunla başa çıkması için gönderen Apollon‘un çoktan gözüne batmıştı. Herkül Kyknos’u öldürdü, ve böylelikle öfkeli Ares Herkül’le kavgaya tutuştu. Ancak Herkül, Athena sayesinde zarar görmekten korundu ve hatta Ares’i yaralamayı başardı. Ares için bir başka efsane ve utanç verici hadise, ikiz Devler Ephialtes ve Otis Olimpos Dağı’na saldırdıklarında yakalanmasıydı. Tanrıyı bir yıl boyunca bronz bir kavanoza (veya kazana) hapsetmişlerdi ve Ares yalnızca Hermes’in araya girmesiyle serbest kalmıştı.
Truva Savaşı
Homeros’un İlyada‘daki Truva Savaşı’nın yorumlamasında Ares Troyalıları destekliyor, hatta bazen savaşta onlara Hektor ile birlikte önderlik ediyordu. İlyada, Ares’in iyi yönlerini göstermez, Yunan panteonunun oldukça ünsüz bir üyesi olarak gösterir. ‘Nefret dolu Ares’, ‘insan katili’, ‘savaşa doymak bilmez’ ve ‘insanların laneti’ olarak tanımlanır. Homeros’un Ares betimlemesinde, yukarıdaki mitolojik masallar gibi, diğer tanrılara kıyasla zayıflığı da sık sık gösterilir. Ares, Achaeanları destekleyerek onu büyük bir kayayla bayıltan Athena tarafından feci bir şekilde dövülmesiyle de bilinir. Ayrıca Athena’nın yardımıyla da olsa mızrağıyla tanrıyı yaralamayı başaran Diomidis’in karşısında da kötü bir şekilde gösterilir kendisi. Homeros yaralı Ares’in çığlığını 10.000 kişinin çığlığına eşdeğer şekilde anlatır. Olimpos’a geri döndüğünde ise Zeus Ares’in şikayetlerini görmezden gelir ama Paieon’a yarasını iyileştirmesi için talimat verir.
Atina & Tarikatlar
Ares, Poseidon’un oğlu Halirrhothius’u Atina akropolü’nün altındaki bir derenin yakınında öldürmekle suçlandığında Olimpos’un düzenini bir kez daha bozmuştu. Davayı dinlemek için derenin yakınındaki bir tepede özel bir mahkeme – Areopagus (Ares Tepesi olarak da bilinir) – toplandı. Halirrhothios’un Ares’in kızı Alcippe’ye tecavüz ettiği ortaya çıkınca Ares aklanmıştı. Bundan sonra Atina’da Areopagus, cinayet ve kutsala saygısızlıkla ilgili davaların görüldüğü yer oldu.
Belki de beklendiği üzere, şehrin güçlü militarist kültürü göz önüne alındığında, Ares Sparta‘da büyük saygı görüyordu. Ares’e yaygın olarak ibadet edilmezdi, ancak Girit’te (Knossos’un Linear B yazılarında bahsedilir) ve Argoz, Atina, Erythrai, Geronthrae, Megalopolis, Tegea, Therapne ve Troezen’de kendisine adanmış tapınakları olan ibadet alanları vardı. Trakya’da da bir tarikatı vardı ve Karadeniz’deki Kolhisliler arasında popülerdi.
Sanattaki Tasviri
Antik Yunan Arkaik ve Klasik sanatında, Ares çoğunlukla tam zırh ve kask takarak ve bir kalkan ve mızrak taşıyarak tasvir edilir. Bu yüzden, bakıldığında diğer silahlı savaşçılardan ayırt edilemezdir. Bazen Yunan tanrısının, ateş püskürten atların çektiği arabasına binerken görüldüğü olur. Ares’in Herkül’le olan savaşının efsanesi, M.Ö. 6. yüzyılda Antik Yunan vazoları için popüler bir konu olmuştur.
Daha sonraki zamanlarda, Roma tanrısı Mars’a, daha az insani niteliklere sahip olmasına rağmen, ki bu da Romalı tanrıların tipik özelliğiydi, Ares’in birçok özelliği verildi. Roma mitolojisinde Mars aynı zamanda Roma’nın efsanevi kurucuları olan Romulus ve Remus’un (Vestal Bakire Rhea Silvia’nın tecavüzüyle) babasıydı ve bu sebepten şehir kutsal bir statüye erişmişti. Athena Atinalılar için neyse, Mars da Roma başkentinin koruyucu tanrısıydı ve martius (Mart) ayı onun adını almıştır.
Sonuç olarak, Ares Yunan mitolojisinde önemli bir tanrıdır. Savaşın, şiddetin ve aşkın tanrısı olarak bilinir. Ancak, diğer tanrılarla çatışmaya girdiği için sıklıkla eleştirilir. Ares’in sembolü, savaşta kullanılan silahlar ve askeri teçhizatlarla ilişkilendirilir.
