Aius Locutius
Aius Locutius, Roma mitolojisinde gizemli bir figür olarak tanımlanmaktadır. Ancak, kaynaklarda Aius Locutius hakkında sınırlı bilgiler bulunmaktadır ve bu yüzden tam anlamıyla kim veya ne olduğu konusunda kesin bir bilgiye sahip olmak zordur.
Aius Locutius adı, Latince “konuşan kuş” anlamına gelir. Bu ad, Roma toplumunda duyulduğu iddia edilen olaylara atıfta bulunur. Rivayete göre, MÖ 391 yılında Roma’da bir kuşun ötmesiyle bir felaketin önceden haber verildiği söylenir. O dönemde Roma, Galyalılar tarafından saldırıya uğramıştı ve bu olay Aius Locutius adı altında anılan figürün varlığının keşfedilmesine yol açtı.
Aius Locutius’un kimliği ve doğası hakkında başka bir kaynak bulunmamaktadır. Ancak bazı araştırmacılar, Aius Locutius’un bir koruyucu tanrı ya da bir haberci tanrı olabileceğini öne sürmektedir. Bazı spekülasyonlara göre, Aius Locutius, insanlara gelecek felaketleri veya tehlikeleri haber veren bir varlık olabilir.
Yine de, Aius Locutius hakkında bu kadar sınırlı bilgiye sahip olmak, onun doğası ve önemi konusunda daha fazla spekülasyona yol açmaktadır. Belki de Aius Locutius, antik Roma toplumunun unutulmuş veya kaybolmuş bir figürüdür ve bu yüzden detayları zamanla kaybolmuştur.
Roma mitolojisi ve tanrılar sistemi hakkında daha fazla araştırma yapılması, Aius Locutius gibi gizemli figürlerin anlaşılmasına yardımcı olabilir. Belki de gelecekteki araştırmalar, bu figürün doğasını ve Roma toplumundaki rolünü daha iyi açığa çıkarabilir.
Sonuç olarak, Aius Locutius, Roma mitolojisinde belirsizliği ve gizemiyle tanınan bir figürdür. Kuş sesi üzerinden gelecek felaketleri haber verdiği söylenen bu figür hakkında çok az bilgi bulunmasına rağmen, Roma mitolojisi ve inanç sistemi üzerine yapılan daha fazla araştırma, bu figürün rolünü ve önemini daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir.
Başka Bir Kaynağa Göre İse;
Aius Locutius ( Latince: sözlü onay) veya Aius Loquens ( Latince : onaylama), MÖ 4. yüzyılın başlarında Roma’nın Galya istilalarıyla ilişkili bir Roma tanrısıdır.
Efsaneye göre, M. Caedicius adlı Romalı bir pleb, gece Palatine tepesinin dibindeki Vesta’nın kutsal korusundan çıkan doğaüstü bir ses duydu. Ses onu yakındaki bir Galya saldırısı konusunda uyardı, Roma duvarlarının güçlendirilmesini tavsiye etti ve bu mesajları pleblerin kürsüsüne iletmesi talimatını verdi. Ancak habercinin mütevazı hayati nedeniyle mesaj göz ardı edildi. Sonuç olarak, Galyalılar şehre girdi ve yaktı (yaklaşık M.Ö 391 ).
Galyalılar püskürtüldükten sonra, senato, uyarıda bulunan bilinmeyen tanrıyı yatıştırmak için bir tapınak ve sunak (Aius Locutius veya Saepta olarak bilinir) inşa etti. Bu yapıların ilahi sesin duyulduğu yerde kurulduğu söyleniyordu. Daha sonra Romalı tarihçiler onun tam yerini tartıştılar. Tapınak veya sunaktan hiçbir iz kalmadığı için ve tarihsel olarak bilinmeyen bir tanrıya adandığı için bu söylentilerden emin olamadılar.
Resmi Roma dininin geniş bağlamında, Aius Locutius olağanüstü bir varlıktır. Dine göre Aius Locutius bir plebi istilaya karşı uyarmaktan başka çok bir görev göstermez. Cicero’ya göre bir tapınak, bir sunak ve bir isim edindikten sonra Auis bir daha asla konuşmadı. Uyarının kesin netliğinin tartışılması ve Romalı yetkililer tarafından reddedilmesinin sonuçları nedeniyle, Aius Locutius yalnızca sesiyle tanımlanan bir tanrıdır.
Locutius sıfatı çocuk gelişimi ile ilgili tanrılardan birini çağırmak için de kullanıldı.
