Tefnut Mısır Tanrıçası; Tefnut (Tefenet, Tefnet) eski bir Mısır nem tanrıçasıydı, ancak hem ay hem de güneş ile güçlü bir şekilde ilişkilendirildi. Hem sol (ay) hem de sağ (güneş) “Ra’nın Gözleri” olarak biliniyordu ve nemi (bir ay tanrıçası olarak) ve kuruluğu (veya bir güneş tanrıçası olarak nemin yokluğunu) temsil ediyordu.
Adı “Nemli” anlamına gelir ve kökü Mısır’da “ıslak” ve “tükürmek” anlamına gelen kelimelerde bulunabilir.
Tefnut genellikle bir dişi aslan veya aslan başlı bir kadın olarak tasvir edilmiştir. Daha az sıklıkla bir kadın olarak tasvir edildi. Her zaman bir güneş diski ve Uraeus takar ve bir asa (gücü temsil eder) ve ankh (yaşamın nefesini temsil eder) taşır. Ayrıca ara sıra bir kobra şeklini aldı.
Başlangıçta, onu gece gökyüzünün yanı sıra çiy, yağmur ve sise bağlayan ay “Ra’nın Gözü” olarak kabul edildi.
Bununla birlikte, güneş tanrısının koruyucusu (“Ateşin Hanımı” ve “Tüm Tanrıların Başındaki Uraeus” olarak da bilinir) güneş “Ra’nın Gözü” olarak güneşin görünümünü de üstlendi. .
Bu rolü Sekhmet , Hathor , Mut , Bast , Isis , Wadjet ve Nekhbet gibi bir dizi başka tanrıçayla paylaştı .
Aile geçmişi oldukça karmaşıktır. Başlangıçta Tefen adında bir tanrı ile ilişkilendirildi. Unas’ın mezarına yazılan Piramit Metinleri , Tefnut ve Tefen’in ölen kişinin kalbinin Ma’at tarafından tartılmasına yakından dahil olduğunu öne sürüyor .
Metin belirtiyor; “Tefen ve Tefnut, Unas’ı tarttı ve Ma’at dinledi ve Shu tanık oldu.” Bununla birlikte, Tefen belirsizliğin içinde kaybolmuş görünüyor ( Isis’e eşlik eden akreplerden birinin adı Tefen’di, ancak bu bir tesadüf olabilir) ve Ma’at ile bağlantısını sürdürmesine rağmen Tefnut’un rolü zaman ilerledikçe biraz değişti.
Heliopolis (Iunu, On) ve Thebes’te (Waset) genellikle yaratıcı tanrının kızı (Amun , Atum veya Ra), Shu’nun kız kardeşi-karısı ve Geb ile Nut’un annesi .
Bazen Shu’nun Nut’u (gökyüzü) Geb’in (yeryüzü) üzerinde tutmasına yardım ettiği gösterildi Memphis’te, görünüşe göre ona hayat yaratmasına yardım etmiş olan ” Ptah’ın Dili” olarak da biliniyordu.
Denderah (Iunet) şehrinin bir kısmı “Tefnut Evi” olarak biliniyordu ve ona Leontopolis’te (Nay-ta-hut) aslan formunda tapınıyordu.
Efsaneye göre Shu ve Tefnut, Nun (kaos) sularına çıktılar . Babaları Ra onları kaybettiğini düşündü ve onları bulmak için gözünü gönderdi. Döndüklerinde Ra o kadar mutluydu ki ağladı ve gözyaşları ilk insanı oluşturdu.
Başka bir efsaneye göre Tefnut , Mısır Firavunu olarak yeryüzünde yaşarken babası Ra ile arası bozuldu. Tüm suyu ve nemi yanına alarak Mısır’dan Nubia’ya gitmek üzere ayrıldı.
Verimli topraklar kısa sürede kurudu ve insanlar acı çekti. Bu sırada Tefnut, aslan formunda Nubia’yı kasıp kavuruyordu. Ra sonunda onu geri almaları için Thoth ve Shu’yu gönderdi . Geri döndüğünde (selini beraberinde getirerek) Mısır’daki her kasabayı ziyaret etti ve ülkede pek çok kutlama ve sevinç vardı.
Bu hikaye, orijinal olarak Anhur’a ( Shu ile ilişkilendirilen Onuris olarak da bilinir ) ve eşi Menhet’e (aynı zamanda aslan şeklini almış) atıfta bulunmuş olabilir .
Masalın başka bir versiyonunda, Nubia’ya giden Hathor veya ( Sekhmet ), “Ra’nin Gözü” biçimindedir ve insanlığı yok etmesini önlemek için kan renkli birayla kandırıldığı için gitmiştir.
Akenaten’in hükümdarlığı sırasında eski tanrıların birçoğu reddedilirken, Tefnut ve Shu lehte kaldı ve Akhenaten ve Nefertiti genellikle ikiz aslan tanrılar olarak tasvir edildi.
Bu, Atenizmin aslında tek tanrılı bir din değil, henoteist bir güneş dini olduğunu gösteriyor .
