Geb Mısır Tanrısı; Eski Mısır’da Geb (Seb, Keb, Kebb veya Gebb olarak da bilinir) bir yeryüzü tanrısı ve Heliopolis’in Ennead’larından biriydi .
Büyükbabası Atum’du (kendi kendini yaratan tanrı), babası Shu’ydu (hava tanrısı) ve annesi Tefnut’du ( nem tanrıçası). Osiris , Isis , Seth ve Nephthys, Geb ve kız kardeşi-eşi Nut’un (gök tanrıçası) çocuklarıydı .
Geb, babası Shu’dan sonra ve Osiris’ten önce hüküm süren üçüncü ilahi firavundu. O da Horus’u destekledi. Osiris’in ölümünden sonra tahta geçme hakkı. Mısırlılar, firavunun Horus’un yaşayan sureti olduğuna inandıkları için, firavun bazen “Geb’in Varisi” olarak biliniyordu.
Ölüler kitabında Firavun, “Geb’in Mirasçısı, Dünya’nın Rabbi olmaya karar verildim. Kadınlarla bir birlikteliğim var. Geb beni tazeledi ve tahtına çıkmamı sağladı.”
Yeni bir firavunun tahta çıkışını kutlamak için düzenlenen törenlerden biri, yeni krala şans getirmesi için dört yaban kazının göğün dört bir yanına salınmasını içeriyordu. Batlamyus döneminde Geb, Yunan tanrısı Kronos (zaman) ile özdeşleştirildi.
İbadetinin hanedan öncesi dönemde Iunu (Heliopolis) çevresinde ortaya çıktığı, ancak Aker‘e (başka bir dünya tanrısı) ibadetten sonraya tarihlenebileceği düşünülmektedir .
Hanedan öncesi dönemde Geb’e büyük ölçüde kutsal hayvanı olan kaz olarak tapıldığı görülüyor.
Edfu’ya (Apollinopolis Magna) “Geb’in Aat’ı” deniyordu ve Dendera da “Geb’in çocuklarının evi” olarak biliniyordu. Bir erkek dünya tanrısına sahip olmak garip gelebilir (çoğu kültür dünyayı dişi güçle ilişkilendirir), ancak Geb’in bazen biseksüel olduğu düşünülüyordu. Iunu’daki Bata’daki tapınağına (yeniden doğuşu ve yenilenmeyi simgeleyen) büyük Yumurtayı koydu ve ondan bir anka kuşu veya Benben şeklinde Güneş tanrısı yükseldi. Yumurtlama sırasında çıkardığı ses nedeniyle kendisine “Yüce Gıdaklayan” lakabı verildi.
Ayrıca ona “Rpt” (tanrıların kalıtsal, kabile şefi) adı verildi ve dünyanın kendisine “pr-gb-b” (“Geb’in Evi”) adı verildi. Depremlerin onun kahkahası olduğu düşünülürdü ve madenlerin ve mağaraların tanrısı olarak yeryüzünde bulunan mineralleri ve değerli taşları sağlayan oydu.
Adında kullanılan işaret, bitki örtüsü ve Nil kıyısındaki yemyeşil tarım arazisi ile ilişkilendirildi.
Kaburgalarının üzerinde arpa büyüdüğü ve vücudunun her yerinde yeşil bitki örtüsüyle tasvir edildiği söylendi. Bir hasat tanrısı olarak, bazen kobra tanrıçası Renenutet’in eşi olarak kabul edildi .
Geb, toprağa gömülü mezarlar üzerinde yetkiye sahipti ve ölen kişinin kalbinin Ma’at Salonlarında tartılması ritüeline yardım etti . Aklanan ölülere, göğe yükselmelerine izin veren güç sözleri verilirken, kalpleri suçluluk duygusuyla ezilenler Geb tarafından toprağa hapsoldu.
Böylece, ölüleri vücuduna hapsederek, yararlı bir tanrı olduğu kadar kötü niyetli bir varlık da olabilir. Karısı Nut genellikle bir lahitin kapağında tasvir edilirken, Geb, aklanan ölülerin her iki tanrı tarafından korunduğunu gösteren kaide tarafından temsil edildi.
Başka bir yaratılış efsanesine göre Geb ve Nut , dedeleri güneş tanrısı Ra’yı sürekli kucaklaştıkları için kızdırmışlardır.
Ra’nın emriyle, Geb’in üzerinde duran ve Nut’u yukarı kaldıran Shu tarafından ayrıldılar – gökyüzünü dünyadan ayırarak atmosferimizi yarattılar. Ancak Nut’un hamile olduğu öğrenildi ve Osiris , Yaşlı Horus , Set , Isis ve Nephthys’i doğurdu . Geb hala kız kardeşini özlüyordu ve sık sık erkeklik organı onun vücuduna dönük olacak şekilde yüzüstü yatarken tasvir ediliyordu.
Ondan ayrı kaldığında ağladı ve böylece dünya okyanuslarını yarattı.
Görünüşe göre şehveti burada bitmedi. Phakussa Steli (Ptolemaios dönemi), Geb’in annesi Tefnut‘a olan aşkını anlatır . Babası Shu, yılan Apep’in takipçileriyle savaştı ve bu savaşla zayıfladı. Shu, iyileşmek için cennete yükseldi.
Shu gittiğinde Geb annesini aradı ve ona tecavüz etti. Bunu dokuz gün karanlık ve fırtına izledi ve ardından Geb, Firavun olarak babasının yerini almaya gitti.
Re’nin tacındaki kobraya (üre) uzandığında suçunu okudu, tüm arkadaşlarını öldürdü ve onu ağır şekilde yaraladı. Geb, ancak Ra’nın saçından bir tutam uygulanarak kurtarıldı. İşlediği iğrenç suça rağmen Geb, ülkeyi ve halkını koruyan iyi bir kral olmaya devam etti.
Geb, genellikle beyaz taç ve Atef tacının bir kombinasyonunu giyen bir adam olarak tasvir edildi, ancak aynı zamanda kutsal hayvanı olan bir kaz olarak da tasvir edildi. Bir erkek şeklini aldığında, genellikle eğilimlidir (dünyanın kişileştirilmesi olarak) ve bazen vücudundan büyüyen bitkilerle yeşil renklidir. Dünya olarak, sık sık gökyüzü tanrıçası Nut’un altında, bir dirseğe yaslanmış, bir dizini gökyüzüne doğru bükülmüş olarak (iki dağ ve bir vadi şeklini yansıtan) yatarken görülür.
