Mahapralaya
Mahapralaya, Hinduizm’in evrenin sonu ve yok oluşu konusunda anlattığı bir kavramdır. Sanskritçe’de “maha” büyük ve “pralaya” yok oluş anlamına gelir. Mahapralaya, evrenin tüm varlıklarının yok oluşu anlamına gelir.
Hinduizm‘e göre evren, döngüsel bir yapıya sahiptir. Yaratılış, sürdürülüş ve yok oluş aşamaları vardır. Bu aşamaların sonuncusu olan mahapralaya, evrenin tamamen yok olması anlamına gelir. Bu süreç, evrende var olan tüm varlıkların yok oluşunu içerir.
Mahapralaya, evrenin yıkımı ile başlar. Bu yıkım, doğal afetler, depremler, volkanik patlamalar, tsunamiler, yangınlar ve benzeri olaylarla gerçekleşir. Bu olaylar, evrenin dengesini bozar ve evrenin yok oluşuna neden olur.
Bu olayların ardından, evrende hiçbir şey kalmaz. Tüm varlıklar, maddeler, gezegenler, yıldızlar ve galaksiler yok olur. Bu süreç, kozmik bir yok oluş olarak adlandırılır ve evrenin yeniden yaratılması için yer açar.
Mahapralaya, Hinduizm’in evrenin döngüsel yapısına uygun olarak gerçekleşir. Evrenin yok oluşu, yeniden yaratılışa kadar geçen süreci içerir. Bu süreçte, evrenin yaratılışı, sürdürülüşü ve yok oluşu yeniden yaşanır.
Mahapralaya, Hinduizm’in evrenin sonu ve yok oluşu konusunda anlattığı önemli bir kavramdır. Bu kavram, evrenin döngüsel yapısını ve Hinduizm’in evren görüşünü anlamak için önemlidir.
