Nena ve Diellit
Nëna e Diellit (“Güneşin Annesi” veya “Güneşin Annesi”), Arnavut halk inançlarında bir ana iletişimdir . “Güneşin Annesinin cenazesi” adı verilen kutsal bir ayin , 20. yüzyıla kadar güneydoğu Arnavutluk’ta çok yaygındı.
Akademisyenler tarafından , kendisine adanmış kutsal ritüelin önerdiği gibi, bir cennet tanrıçası ve bir tarım, hayvancılık ve toprak bereket tanrıçası olarak tanımlanmıştır . Nëna e Diellit ayrıca Arnavut halk masallarında bir tanrı olarak yer alır.
Ritüel
“Güneşin Annesinin cenazesi” adı verilen kutsal bir ayin , muhtemelen ana evliliğinin mevsimsel bir evrenini kişileştiren bir kadın figürünün gömülmesinden oluşuyordu.Mayıs sonunda sonunda gerçekleşti, bahar geçiminin son festivaliydi ve Pentecost ( Rusica ) bayramına denk geliyordu .
Güneydoğu Arnavutluk’ta 20. yüzyıla kadar çok yaygındı. sırasında kızlar ve genç kadınlar çiçek topladılar, dans ettiler ve şarkılar söylediler, yemeklerle birlikte kutladılar.
Öğle yemeğinden sonra veya günün sonunda Güneş’in Annesi ( Nëna e Diellit ) adını verdikleri kilden bir oyuncak bebek yaptılar, bir kiremitin üzerine koydular ve kadın figürünü gömmek için köyün dışına çıktılar. Sessizlik içinde ve ölüm töreninin tüm uygun ciddiyeti ile icra edildi. Kızlar ve genç kadınlar ana tanrıçanın yasını tuttular veNënë moj nënë, kuku / erdhi dielli e s’të gjeti “Anne oh Anne, Ne yazık ki / Güneş geldi ve seni bulamadı” dizelerini söyleyerek ana tanrıçanın yasını tuttular.
Halk
Nëna e Diellit, birkaç Arnavut halk masalında bir tanrı olarak yer alır. bunlardan biri Albanolog Maximilian Lambertz tarafından derlendi ve Die geflügelte Schwester und die Dunklen der Erde: Albanische Volksmärchen [Kanatlı Kız Kardeş ve Karanlık Olanlar ] koleksiyonunda “Bei der Sonnenmutter” [“Güneşin Annesinde”] başlığı altında yayınlandı. Dünya: Arnavut Halk Masalları]. Bir diğeri Albanolog Robert Elsie tarafından toplanmış ve Arnavut Halk Masalları ve Efsaneleri koleksiyonunda ” Yılan ve Kralın Kızı ” başlığı altında yayınlanmıştır .
