Nuska (Nasuh veya Nusku)
Nuska veya Nusku , muhtemelen Našuḫ olarak da bilinir , en iyi Enlil‘in sukkal’ı (ilahi veziri) olarak tasdik edilen bir Mezopotamya tanrısıydı .
Ayrıca ateş ve ışıkla ilişkilendirildi ve Lamashtu veya gallu gibi çeşitli iblislere karşı koruyucu bir tanrı olarak çağrılabilirdi . Sembolleri arasında bir asa, bir lamba ve bir horoz vardı. Bazıları belirli şehirlerden gelen metinlerle sınırlı olan, onun şeceresiyle ilgili çeşitli gelenekler vardı. Karısı tanrıça Sadarnunna idi., karakteri az bilinen.
Ateş tanrısı Gibil’in yanı sıra Shuzianna ve Ninimma gibi Enlil’in çeşitli saray mensuplarıyla ilişkilendirilebilir .
Nuska’nın ana kült merkezi , Erken Hanedanlık döneminde zaten tasdik edildiği Nippur’du . Hem kendi tapınaklarında hem de Ekur kompleksinde ibadet edildi. Teoforik isimlerin yanı sıra yemin formülleri ve yazıtlar dahil olmak üzere Kassit dönemine ait çeşitli belgelerde tasdik edilmiştir.
Daha sonraki dönemlerde, güneyde Babil , Ur ve Uruk ve kuzeyde Assur ve Harran gibi diğer şehirlerin yerel panteonlarıyla tanıştırıldı . Bu şehirlerin sonuncusu, MÖ 1. binyılın sonlarında ana kült merkezi olarak hizmet etmiş olabilir. Nuska’ya tapınmanın bazı kanıtları dışarıdan temin edilebilir.
Elam dilinde Chogha Zanbil’den gelen yazıtlar ve Mısır’daki Elephantine’den Aramice belgeler de dahil olmak üzere Mezopotamya .
Bilinen mitlerde, Nuska tipik olarak Enlil’in bir hizmetkarı olarak tasvir edilir. Evliliğiyle ilgili Enlil ve Sud ve Enlil ve Ninlil adlıiki farklı anlatıda, Atrahasis’te , Anzu anlatısında ve diğer bestelerde bu rolde yer alır. Kendisine ithaf edilen ilahiler de bilinmektedir.
isim
Nuska’nın adının etimolojisi belirsizdir . Wilfred G. Lambert, “asanın efendisi” anlamına gelen sümerce tr -usuk-ak’ın kısaltılmış bir biçimi olduğunu öne sürse de, usuk biçiminin spekülatif olduğunu ve bir diş ile ıslığın birbirinin yerine geçmesini gerektireceğini belirtmişti.
Adın standart sivil yazı𒀭𒉺𒌆 ( D PA+TÚG) idi, ancak fonetik heceli yazımları da biliniyor. Bazen onaylanmış iki form, Nuska ve Nusku, modern edebiyatta sırasıyla Sümer ve Akad okumaları ele alınır.
Michael P. Streck’e göre, Nuska okuması daha eskiydi, ancak heceyle yazılmış Nusku formunun Ibi-Nusku ve Idin-Nusku gibi Eski Babil teoforik adlarında zaten kullanımlarını iddia ediyor.
Bununla birlikte, Lambert bu varsayımın yanlış olduğuna işaret etti ve Streck büyük olasılıkla ilgisiz isimleri yanlış okudu.numuşda .
Gianni Marchesi daha yakın tarihli bir yayında, Nusku okumasının ancak Eski Babil döneminden sonra tasdik edildiğini belirtmektedir. Nuska’nın adının logografik yazısı, genellikle “iyi kalpli efendi” olarak etimolojik olarak kullanılan Enšadu olarak da okunabilir, ancak bunun yalnızca alternatif adı mı yoksa orijinal olarak bağımsız bir tanrı mı, muhtemelen ilahi bir çoban olarak mı görüldüğü belirsizliğini koruyor. .
Umunmuduru, Nuska’nın adının emesal biçimiydi. Bununla birlikte, Mark E. Cohen’e göre bu isim başlangıçta , ancak daha sonraki bir zamanda Nuska ile özdeşleştirilecek olan tanrı Ninĝidru’ya bağlı bulundu.
Nuska’nın adı Aramice’de Babil’den gelen metinlerde nsk olarak ve Asur , Nerab ve Elephantine’de başka yerlerden çıkan metinlerde nšk veya nwsk olarak yazılmıştır .
Yeni Asur ve Yeni Babil dönemlerine ait heceli çivi yazısı metinlerde Harran ve çevresinden gelen teoforik adlarda tasdik edilen Našuḫ adının, Nuska adının ikinci bir Batı Sami türevini temsil etmesi de mümkündür .
